فصل هفدهم، بخش ۵۵: ادغام، وحدت، و انحلال انجمنها
بخش ۵۵ کتاب دستورنامه رابرت قواعد و رویههای ناظر بر ادغام، وحدت و انحلال انجمنها را تشریح کرده است. این بخش بسیار کوتاه است اما نکات جالبی در آن مطرح شده است. با هم این بخش را میخوانیم:
§ 55 - ادغام، وحدت، و انحلال انجمنها
تركيب انجمنها
تفاوت بين ادغام و وحدت. در مواردي كه دو انجمن موجود بخواهند تركيب شوند، دو رويه ممكن وجود دارد، كه از نظر قانوني متمايز هستند:
● در مورد ادغام، يكي از دو سازمان به بقاء خود ادامه ميدهد، در حاليكه موجوديت مستقل انجمن ديگر از بين ميرود و هستياش خاتمه مييابد، زيرا در ديگري ادغام ميشود- يعني، در انجمن اولي جذب ميشود.
● در مورد وحدت، دو يا چند سازمان به موجوديت مستقل خودشان خاتمه ميدهند، و يك وجود جديد شكل ميگيرد كه شامل اعضاء سازمانهاي متحدشده است، كار آنها را ادامه ميدهد و داراييها و تعهدات آنها را بر عهده ميگيرد.
در هر دو مورد ادغام يا وحدت، به سازمان ايجاد شده بايد يك نام جديد داده شود كه ميتواند، به عنوان مثال، شامل عناصري از نامههاي سازمانهاي تشكيلدهنده باشد.
موارد مربوط به انجمنهاي به ثبت رسيده. اگر يك يا چند سازمان ادغام يا متحد شده به ثبت رسيده باشند، با يك وكيل بايد مشورت شود تا اسناد لازم را تنظيم كند و در تمام مراحل لازم براي اجراي الزامات قانوني مشاوره بدهد.
موارد مربوط به انجمنهاي به ثبت نرسيده. اگر هيچ كدام از انجمنهاي ادغام يا متحده شده به ثبت نرسيده باشند، رويههاي مربوطه به قرار زير است:
● در مورد ادغام، سازماني كه از هويت مستقل خود صرف نظر ميكند بايد قطعنامهاي اساساً به اين شرح به تصويب برساند: «تصويب شد، كه انجمن الف از تاريخ [ذكر تاريخ] يا از تاريخي كه انجمن ب آن را بپذيرد در انجمن ب ادغام خواهد شد». چنين قطعنامهاي براي تصويب مانند اصلاح آئيننامه به اطلاع قبلي و دو سوم آراء نياز دارد (نگا ك: صص.63-562). اين قطعنامه بايد با تصويب قطعنامه انتقال تمام داراييها و تعهدات به سازماني كه با آن ادغام شده همراه شود يا پس از تصويب قطعنامه انتقال داراييها به تصويب برسد و جزئيات اجرايي روش انتقال را مشخص سازد. انجمني كه سازمان اول در آن ادغام ميشود بايد قطعنامه پذيرش ادغام را به تصويب برساند، و اين پيشنهاد نيز همان رأي و همان اطلاعيه قبلي را كه اصلاح آئيننامه سازمان پذيرنده نياز داشته باشد احتياج خواهد داشت، زيرا به همان قدر سهم سرانه هر عضو را تغيير ميدهد. قطعنامههايي كه مجوز و اختيار ادغام را صادر ميكنند اغلب شرايط و مقررات، و گاهي حتي تا حد نام مسؤلان سال اول پس از ادغام را نيز، در بر ميگيرند. معمولاً اين قطعنامهها كار يك كميته مشترك دو سازمان هستند و به بخشي از توصيههاي آن كميته شكل ميدهند.
● در مورد وحدت، دو يا چند سازمان قطعنامههايي را تصويب ميكنند كه، مشابه قطعنامههايي كه در مورد ادغام مطرح شد، اجازهي وحدت را ميدهند. اغلب - و نه لزوماً- اين نشستها به صورت همزمان و در يك ساختمان برگزار ميشوند. مانند مورد ادغام، قطعنامهها، كه شامل جزئيات مربوط به روش انتقال هستند، توسط يك كميته مشترك پيشنويس ميشوند. پس از آنكه سازمانهاي متحد هر كدام قطعنامههايي را كه اساساً يكسان هستند به تصويب رساندند و وحدت را در تاريخ مقرر پيشبيني كردند، يك نشست مشترك از اعضاء گروههاي متحد با هدف سازماندهي به انجمن جديدي كه در دست تأسيس است، برگزار ميكنند. بر خلاف مورد ادغام، يك آئيننامه جديد بايد تدوين و تصويب شود. رويه آن همانند استقرار يك انجمن اوليه است كه در 54 توصيف شد، جز آنكه قطعنامهها و پيشنهادهاي لازم معمولاً به نحوي تدوين ميشوند كه تاريخ استقرار سازمان جديد، اجرايي شدن آئيننامه آن، احراز سمت مقامات آن با تاريخي كه موجوديت گروههاي متحد شده خاتمه مييابد منطبق باشد.
انحلال يك انجمن
بعضي مواقع احتمال دارد در طول يك دوره زماني نيازي كه منجر به تأسيس انجمن شده بود از بين برود، و سازمان بخواهد به صورت رسمي خود را منحل يا پراكنده كند.
انحلال يك انجمن به ثبت رسيده. اگر انجمن به ثبت رسيده باشد، قوانين ايالتي كه انجمن در آنجا به ثبت رسيده است جزئيات شرايط انحلال يك شركت ثبت شده را مشخص كرده است. يك وكيل بايد در مورد تدوين اسناد لازم مشاوره بدهد و انجمن بايد طبق همان رويهها عمل كند.
انحلال يك انجمن ثبت نشده. در مورد انجمن ثبت نشده، يك قطعنامه بايد آماده شود، مانند: «تصويب شد، كه انجمن ايكس از تاريخ 31 مارس سال __20 منحل شود». اين قطعنامه ميتواند مقدمهاي داشته باشد كه دلايل انحلال را توضيح دهد. اين قطعنامه در واقع يك پيشنهاد ابطال آئيننامه است و در نتيجه مستلزم همان اخطار قبلي و آراء مورد نياز براي اصلاح آئيننامه است (نگا ك: صص.63-562). اخطار مورد نياز بايد از طريق پست به تمام اعضاء ثبت شده ارسال شود.
چنين قطعنامهاي ميتواند با قطعنامههاي ديگري كه روش تعيين تكليف داراييهاي انجمن را مشخص ميكنند و به جزئيات اجرايي ديگر ميپردازند به صورت همزمان به تصويب برسد- يا قطعنامههاي اخير ميتوانند جداگانه تصويب شوند. در بعضي از سازمانهاي معاف از ماليات با منشورهاي ثبتي خيريه يا آموزشي، هنگام تعيين تكليف داراييها، قوانين ايالتي يا فدرال بايد رعايت شوند. اين داراييها اغلب بين انجمنهايي با هدفهاي مشابه يا يك تشكل مافوق توزيع ميشوند.
fa دستورنامه رابرت - ويرايش دهم فصل هفدهم: نشستهاي تودهاي، سازماندهی به یک انجمن (...) ?