پذيرش > دستورنامه رابرت - ويرايش دهم > ديباچه
اصول زیر بنایی قانون پارلمان
برای استدلال اینکه چرا رفتار شرافتمندانه مهم‌ترین ویژگی هر جامعه یا انجمن است (انجمن، نه به معنای با هم بودن برای قوی شدن، آنطور که آن پدر محتضر، طبق روایت کتاب‌های درسی دوره دبستان، با بستن ترکه‌ها به هم، به پسرانش یاد می‌داد، بلکه به معنای با هم بودن برای انسان شدن)، لازم بود به اصول زیربنایی قانون پارلمان استناد شود. به همین خاطر، ترجمه این اصول، از ویرایش دهم کتاب دستورنامه رابرت (سال ۲۰۰۰) در ادامه تقدیم علاقمندان می‌شود. در عین حال، متن انگلیسی این قسمت از کتاب نیز در بخش انگلیسی این وب سایت منشر شده است تا کسانی که این بحث‌ها را با دقت و تأمل بیشتری دنبال می‌کنند بتوانند به متن اصلی این اصول دسترسی داشته باشند.
خاطر نشان می‌کند این ترجمه نهایی نیست و آنچه که قرار است - گوش شیطان کر - به صورت کتاب کاغذی در آینده نزدیک منتشر شود، ترجمه ویرایش یازدهم این کتاب خواهد بود که در سال ۲۰۱۱ منتشر شده است.
نکته بسیار مهم در مورد این اصول این است که تمام اعضای یک انجمن، یا تمام احاد یک ملت نیز نمی‌توانند هیچ یک از این اصول و هیچ یک از قواعد قانون پارلمان را که حافظ این اصول هستند، حتی برای یک لحظه تعلیق کنند و نادیده بگیرند. و اگر با مجموعه‌ی قواعد قانون پارلمان آشنا بشوید، درخواهید یافت که نمی‌توان فهرست ثابتی از قواعد حافظ اصول پارلمانی را به عنوان قواعد تعلیق‌ناپذیر تدوین و اعلام کرد. به همین دلیل، تشخیص این دسته از قواعد قانون پارلمان مستلزم رسیدن به مرحله اجتهاد - یا به بیان دیگر - دریافت گواهی پروفشنال از بورد این پروفشن است. تلاش دفتر کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت (دفتر کادرها) نیز تربیت و پرورش متخصصان پروفشنال و تشکیل نخستین بورد پروفشن پارلمانی در ایران است. و اما اصول زیربنایی قانون پارلمان:
- در مقام تشبیه می‌توان گفت: قانون اساسی یک کشور، آئین‌نامه مجلس، و یا اساسنامه یک سازمان، قسمت بیرونی کوه یخ قانون پیش‌گزیده و عرفی دموکراسی هستند که در اقیانوس دانش و فلسفه‌ی حق پارلمانی شناور است. البته، مشروط به اینکه، مردم آن کشور، نمایندگان آن مجس، و اعضای یک سازمان، با قانون پیش‌گزیده دموکراسی آشنا بوده باشند و قانون اساسی، آئین‌نامه و اساسنامه‌ی خود را بر اساس حقوق پارلمانی تدوین کرده باشند.
اصول زيربنايي قانون پارلمان
قواعد قانون پارلمان كه در اين كتاب ارايه شده است، در تحليل، برساخته‌اي مبتني بر توزان دقيق حقوق اشخاص و زيرگروه‌ها‌ي درون كل اعضاي يك سازمان يا يك مجمع تلقي خواهند شد. يعني، اين قواعد بر رعايت حقوق:
• اكثريت
• اقليت، به ويژه يك اقليت قوي - بزرگتر از يك سوم،
• اعضاي منفرد،
• غائبان، و
• تمام اين‌ها با هم،
مبتني هستند.
شيوه حفاظت از تمام اين حقوق در حد متناسب محتواي عمده قانون پارلمان را شكل مي‌دهد، و نياز به اين حفاظت ميزان تحول در اين قانون را تحميل مي‌كند.
رويه پارلماني كل اعضاي يك سازمان را - كه اراده عمومي خود را از طريق مجمع اعضاء نشان مي دهند - قادر مي‌سازد تا هم يك رهبري كارآمد را، آنطور كه مايل هستند، مستقر و قدرتمند سازند، و هم در عين حال، با دقت درجه‌اي از كنترل مستقيم بر امور خودشان را، كه تصميم مي‌گيرند براي خودشان محفوظ نگه دارند، اِعمال كنند.
در نهايت، اين اكثريت حاضر در مجمع است كه، فقط در پي ارايه فرصت يك روند مشورتي مذاكره آزاد و كامل، اراده عمومي را تعيين مي‌كند. فقط دو سوم يا تعداد بيشتري از حاضران و رأي دهندگان مي‌توانند اقليت يا هر عضوي را از حق چنين مذاكره‌اي محروم سازند.
در اين ارتباط، يك فرض زيربنايي پذيرفته شده است كه هر فرد يا زير گروهي حق دارد، تا آنجا كه بتواند در چارچوب منافع كل گروه تحمل شود، بيشترين تلاش خود را انجام دهد تا موضع‌اش به عنوان اراده مجمع اعلام شود، حتي اگر اِعمال اين حق هميشه عاقلانه و مفيد نباشد.
اصل مهم ديگر، به مثابه حفاظت در برابر بي‌ثباتي ناشي از، به عنوان مثال، عواملي مانند تنوعات جزئي در تعداد حاضران، اين است كه الزام‌ها براي تغيير يك اقدام قبلي سخت‌تر از الزام‌هاي انجام آن اقدام در مرحله اول است.
تحت قواعد قانون پارلمان، يك تشكيلات تصميم‌گيري، اساساً يك عامل آزاد است - آزاد براي انجام آنچه كه ميل دارد با بيشترين حد حفاظت براي خودش و بيشترين حد توجه به حقوق اعضائش.
كاربرد قانون پارلمان بهترين روشِ تا كنون ابداع شده براي توانمندسازي مجامعي است در هر اندازه، با احترام كامل به نظر تمام اعضاء، براي رسيدن به اراده عمومي در مورد بيشترين تعداد از موضوع‌ها با پيچيدگي‌هاي متفاوت در كم‌ترين زمان و تحت انواع فضاي‌هاي داخلي از هماهنگي كامل تا اختلاف نظر عميق يا شديد.
: خبر هاى كلى
fa
دستورنامه رابرت - ويرايش دهم
ديباچه
?
سايت با اسپيپ درست شده است 3.0.17 + AHUNTSIC
