نخستین گام در مسیری به وسعت حوزه تمدن ایرانی!

 گام نخست: استقبال!

۱. با همت و تلاش تحسین برانگیز آقایان مهندس شهرام ایل‌بگ (مدیرعامل) و دکتر نادر کریمیان سردشتی (رئیس هیأت مدیره) انجمن «اتحاد کشورهای وارث تمدن ایرانی» (اکوتا) که با نام شناسنامه‌ای «انجمن همگرایی میراث تمدن ایرانی» فعالیت می‌کند، هفدهمین نشست هیأت مدیره این انجمن، که ساعت ۵ بعد از ظهر روز دوشنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ در دفتر این انجمن برگزار شده بود،‌ طبق قواعد دستورنامه اداره شد و امید می‌رود که این تجربه با استقبال اعضای حاضر در این نشست مواجه شده باشد.

خاطر نشان می‌کند، این دستاورد، که پیامدهای تاریخی آن بعدها آشکار خواهد شد، نتیجه حدود پانزده سال تلاش بی‌وقفه و مستمر برای آشنایی با دستورنامه رابرت و به خصوص، کسب تجربه در اجرای این قواعد نسبتاً پیچده در جامعه‌های ایرانی است.

نیاز به گفتن نیست که حتی درک ضرورت قواعد دستورنامه، محصول شرایط تاریخی جامعه ایران بعد از انقلاب اسلامی و به خصوص بعد از جنبش دوم خرداد، از یک سو، و جهان‌گیر شدن اینترنت و امکان دسترسی آسان به هزاران وب سایت انجمن‌ها و سازمان‌های مختلف در سایر کشورهای توسعه‌یافته جهان بوده است.

بهترین روش!

۲. تجربه‌های بیش از یک دهه برگزاری انواع کارگاه‌های آموزش دستورنامه نشان داده است که بهترین روش ترویج این قواعد این است که جلسات تصمیم‌گیری را کسی مدیریت کند که به این قواعد تسلط دارد و در عین حال با عرف پارلمانی ایرانیان نیز به خوبی آشنا باشد. از این منظر، موافقت اعضای محترم هیأت مدیره انجمن اکوتا برای تجربه کردن این روش اداره جلسه، عرصه جدیدی را برای کسب تجربه‌های بیشتر در اختیار می‌گذارد و به همین خاطر جا دارد که صمیمانه از تک تک آنان و به خصوص از آقای شهرام ایل‌بگ تشکر کرد.

بدیهی است که تجربه‌های کسب شده در جریان مدیریت نشست‌های هیأت مدیره اکوتا به تمام انجمن‌های ایرانی دیگری که طبق همین قواعد اداره می‌شوند منتقل خواهد شد و همین هم‌افزایی مستمر یقیناً به نتایج درخشانی منجر خواهد شد که البته، فقط در سطح فرهنگی قابل مشاهده خواهد بود.

به وسعت حوزه تمدن ایرانی!

۳. با توجه به هدف اکوتا که تلاش برای تقویت اتحاد بین کشورهای وارث تمدن ایرانی است، ضرورتی که نیاز به آن همه جا موج می‌زند، اگر روند استقرار قواعد دستورنامه به عنوان یک تحول فرهنگی در این انجمن بسط و تعمیق بیابد،‌ می‌توان امیدوار بود که همین فرهنگ نوین از طریق همین انجمن در سایر کشورهای وارث تمدن ایرانی نیز منتقل شود و زمینه را برای دموکراتیک شدن تمدن کهن‌سال ایرانی فراهم آورد، به خصوص که تحول عمیق در شیوه زیست مردم این حوزه نیاز به یک رستاخیز عظیم فرهنگی را گریز‌ناپذیر ساخته است.

در تدارک تأسیس انجمن اصلاح شبه‌قوانین!

۴. اگر قرار باشد از نخستین تجربۀ اداره جلسه هیأت مدیره اکوتا درس‌هایی گرفته شود،‌ می‌توان تمام آن درس‌ها را در یک تصمیم قطعی بیان کرد: تدارک تأسیس انجمن اصلاح شبه‌قوانین! اما تأسیس چنین انجمنی چه ارتباطی با تجربه اکوتا دارد؟

اینکه سازمان‌های برساخته بر مبنای «شبه‌قوانینی» که در «شبه‌پارلمان» این جمهوری غریب بنا شده‌، کار نمی‌کنند، واضح و مبرهن است.

اینکه تمام انجمن‌های اختصاصی اصلی که در چارچوب انجمن اصلی در دست تأسیس هستند،‌ قرار است - گوش شیطان کر - همین سازمان‌های ناکارآمد را بازآفرینی کنند، هم، واضح و مبرهن است.

اینکه در کنار این انجمن‌ها می‌بایست یک انجمن اختصاصی برای اصلاح شبه‌قوانین تأسیس می‌شد،‌ نیز، از مدت‌ها قبل واضح و مبرهن بود.

اما در هفدهمین جلسه هیأت مدیره اکوتا که موضوع اصلی آن برگزاری مجمع انجمن بود، بار دیگر اهمیت این نکته مورد توجه قرار گرفت که تمام جامعه/انجمن‌هایی که تلاش می‌کنند در چارچوب به اصطلاح «شبه‌قوانین» موجود در کشور ایجاد شوند و به ثبت برسند و فعالیت کنند،‌ ناخواسته در تله‌ی دستورکار‌های مسؤلان و نهادهای حاکمیتی ناظر بر تمشیت امور این‌ انجمن‌ها می‌افنند و از همان نخستین مراحل، سازمان‌هایی ایجاد می‌کنند که تناقض و ناکارآمدی کد ژنتیکی آن‌ها را تشکیل داده است.

پیامدهای مخرب دستورکارهای غلط نهاد‌های حاکمیتی مسؤل تمشیت امور جامعه/انجمن/سازمان/شرکت/حزب/و غیره، روشن بود. اما به نظر می‌رسد یکی از مبرم‌ترین کارها تلاش برای تصحیح این دستورکارهای غلط است و هیچ راهی وجود ندارد جز اینکه بکوشیم جامعه‌/انجمن‌هایی خارج از حیطه کنترل این دستورکار‌ها ایجاد کنیم و تازه بعد از آشنایی نسبی انجمن‌ها با دستورنامه، در صورت نیاز. نسبت به ثبت انجمن خود اقدام کنند.

در این مورد حرف و تجربه بسیار زیاد است که مثل سایر قواعد، باید به تدریج و به موقع در مورد هر کدام بحث کرد. اما تأسیس انجمن اصلاح‌ شبه‌قوانین کمک خواهد کرد تا تمام این تجربه‌ها در قالب طرح‌های اجرایی برای اصلاح امور آماده شود و کادرهای لازم برای پیش‌بردن اصلاحات نیز تربیت شود تا شاید روزی فرا برسد که حاکمیت گوش شنوایی بیابد- گوش شیطان کر!

به امید آینده