شرایط عضویت در «انجمن گسترش سواد دموکراسی»

در بیست و دومین نشست اجلاس مؤسس «انجمن گسترش سواد دمکراسی» که به صورت حضوری، ساعت ۵ بعد از ظهر روز پنج‌شنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۳ در دفتر کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت (کادرها) برگزار شد، موضوع عضویت در این انجمن مورد بررسی قرار گرفت.

ابتدا لازم به ذکر است که طبق معمول،‌ در این نشست نیز، بنا به دعوت اعضای گروه مؤسس، تعدادی مهمان برای آشنایی با روش اداره مجامع تصمیم‌گیری طبق قواعد مندرج در دستورنامه رابرت شرکت کرده‌ بودند که عبارتند از: خانم ایراندخت ابراهیم‌پور و آقای ناصر سنجری به دعوت آقای جمشید ایرانی، و آقای پارسا حریری به دعوت آقای سپهر پورفولاد.

این کارگاهِ آموزش دستورنامه رابرت به ابتکار و دعوت آقای جمشید ایرانی رئیس کمیته حقوقی خانه احزاب و دبیرکل حزب فرزندان ایران و همکاری خانم روژیا وثوقی، از اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، با نام موقت «زیرساخت» فعالیت آموزشی خود را شروع کرد و مثل بیشتر کارگا‌‌ه‌هایی که در دفتر کادرها برگزار می‌شوند، قرار شد قواعد اداره مجامع تصمیم‌گیری، در جریان تمرین تأسیس یک انجمن مفروض معرفی و تمرین شود.

با این همه، به نظر می‌رسد آقای جمشید ایرانی و سایر کسانی که در این کارگاه آموزشی شرکت می‌کنند، به طور جدی مصمم هستند، انجمنی با هدف «آموزش، تمرین و ترویج سواد دموکراسی (دستورنامه رابرت) در انواع مجامع تصمیم‌گیری و تربیت کادرها برای تحقق این هدف» تأسیس کنند. آیا موفق خواهند شد؟

دفتر کادرها و «جهش فرهنگی» این روزها مشغول تأمل پیرامون مشکلاتی است که مانع از تأسیس جامعه/انجمن/سازمان‌های کارآمد و اثربخش در ایران می‌شوند. یکی از آن‌ها این مسئله است: برای موفقیت یک جامعه/انجمن/سازمان، اعضای آن باید چه خصوصیاتی داشته باشند؟ بخش قابل توجهی از مباحث بیست و دومین نشست اجلاس مؤسس انجمن گسترش سواد دموکراسی به همین موضوع اختصاص یافته است.

به دلیل اهمیت نکات مطرح شده در این نشست، صدای این کارگاه ضبط شده است و فایل صوتی آن در نشانی زیر در دسترس علاقه‌مندان قرار داد:

https://drive.google.com/file/d/16Ck6YT3o1pDwyV8mKUs68NqXVmPDuflo/view?usp=sharing

خلاصه نکات مطرح شده
۱. در این نشست این موضوع مورد تأکید قرار گرفت که کسانی که مسئولیت آموزش و ترویج قواعد تأسیس و اداره «جوامع مردم خودقانون‌گذار» را بر عهده می‌گیرند که در کتاب «دستورنامه رابرت» تشریح و تبیین شده است. خودشان را «پروفشن» می‌دانند.

۲. پروفشن‌ها گروهی از متخصصان هستند که به یک «خیر عمومی» خدمت می‌کنند و به همین دلیل باید منافع مردم و جامعه را نسبت به منافع خودشان در اولویت قرار دهند. روحانیت، طبابت، قضاوت و تعلیم و تربیت، چهار پروفشن باستانی هستند اما در دوران معاصر دست کم ۵۰ پروفشن به وجود آمده است.

۳. پروفشن‌ها کد اتیکز یا منشور اخلاقی دارند که اصل اساسی آن رعایت حقوقی مشتری و جامعه و همکاران است و هر عضوی که کد اتیکز پروفشن را نقض کند از سوی پروفشن باید محاکمه و اخراج شود.

۴. از آنجا که اعضای انجمن گسترش سواد دموکراسی، قرار است قواعد مندرج در دستورنامه رابرت را به دیگران آموزش بدهند،‌ لازم است انجمن تضمین کند که تک تک اعضایش صلاحیت دادن آموزش این قواعد را دارند. به همین خاطر، اعضای این انجمن شرایط خاصی دارند که می‌تواند از این قرار باشد:

الف، متقاضیان عضویت در این انجمن باید در آزمون ۳۰۰ سئوال پارلمانی که بر اساس مطالب عمومی کتاب دستورنامه رابرت تنظیم شده است شرکت کنند و موفق شوند.

ب. آن دسته از اعضای انجمن حق آموزش این قواعد را خواهند داشت که بتوانند در آزمون ۱۲۰۰ سئوال پارلمانی که بر اساس تمام مطالب کتاب دستورنامه رابرت تنظیم شده است، موفق شوند.

پ. آن دسته از اعضای انجمن حق اداره مجامع تصمیم‌گیری و ارایه مشاوره در باره اساسنامه‌های جامعه/انجمن/سازمان را کسب خواهند کرد که از طریق بورد پروفشنال انجمن، صلاحیت آنان احراز شود.

۵. با این حساب، اعضای انجمن گسترش سواد دموکراسی مثل اعضای هر انجمن پروفشنال دیگری، سلسله مراتبی خواهد بود و این سلسله مراتب مبتنی بر معرفت و مهارت اعضاست.

گفتنی است که جزوه آموزشی «۳۰۰ سئوال پارلمانی» در اختیار اعضای گروه مؤسس انجمن گسترش سواد دموکراسی قرار گرفته است تا بعد از مطالعه آن نسبت به شرایط عضویت در این انجمن تصمیم بگیرند.

دفتر کادرها، با دقت تجربه، تأسیس «انجمن گسترش سواد دموکراسی» را دنبال می‌کند تا عوامل موفقیت یا شکست اعضای مؤسس این انجمن در تأسیس و اداره «جوامع مردم خودقانون‌گذار» را شناسایی و برای کشف راه حل آن‌ها اقدام کند.

شکی نیست که هر انجمن موفقی به اعضایی متعهد، جدی، و با فضیلت نیاز خواهد داشت. بدون چنین اعضایی، بهترین مجموعه‌ی قواعد هم راهی به دهی نخواهد برد.