بخش 13: ارجاع

پيشنهاد فرعي ارجاع يا احاله به طور كلي براي ارسال موضوع در دست بررسي براي يك گروه نسبتاً كوچك از افراد منتخب- يك كميته- مورد استفاده قرار مي‌گيرد به نحوي كه موضوع با دقت بررسي شود و در شرايط بهتري براي بررسي در اختيار مجمع قرار بگيرد.

پيشنهاد ارجاع همچنين سه نوع دارد كه هدف آن‌ها احاله‌ي موضوع اصلي به يك گروه كوچك نيست،‌ بلكه دادن اجازه به نشست كل مجمع است تا با آزادي بيشتر در مذاكره كه در كميته‌ها مجاز است- يعني بدون محدوديت در تعداد دفعاتي كه يك عضو مي‌تواند صحبت كند- موضوع را مورد بررسي قرار دهد. اين شكل‌هاي پيشنهاد ارجاع عبارتند از:

الف) رفتن به كميته‌ي كل
ب) رفتن به شبه‌كميته‌ي كل
پ) بررسي غيررسمي

«بررسي غيررسمي» ساده‌ترين شكل از اين سه روش است و معمولاً براي انجمن‌هاي عادي كه نشست‌هاي آن‌ها زياد بزرگ نيست بهترين روش است (نگا ك: ص. 24-523).

اصطلاح ارجاع مجدد در مورد پيشنهادي به كار مي‌رود كه ارجاع يك موضوع را براي بار دوم، به همان كميته‌اي كه پيشتر موضوع را بررسي كرده يا به كميته‌اي‌ متفاوت، مطرح مي‌كند.

تمام قواعد اين بخش، به جز وقتي كه عكس آن گفته شود، در مورد انواع (الف)، (ب)، و (پ) فوق، و در مورد پيشنهاد ارجاع مجدد به صورت يكسان به كار مي‌روند.

وقتي يك پيشنهاد ارجاع يك موضوع يا احاله‌ي يك وظيفه را به يك كميته‌ مطرح كند، اگر در آن زمان هيچ پيشنهادي در دست بررسي نباشد، چنين پيشنهادي نه يك پيشنهاد فرعي ارجاع ، بلكه يك پيشنهاد اصلي است. اگر پيشنهاد ارجاع يا احاله در پي موضوعي مطرح شود كه مجمع پيشتر در مورد آن اقدامي كرده باشد، آن پيشنهاد يك پيشنهاد اصلي ضمني است؛ اما اگر موضوع ارجاعي مربوط به يك موضوع جديد باشد، پيشنهاد اصلي اوليه است.

ويژگي‌هاي توصيفي استاندارد پيشنهاد فرعي ارجاع يا احاله:

1.از پيشنهاد اصلي، از پيشنهادهاي فرعي تعويق نامشخص و اصلاح، و از پيشنهادهاي ضمني تفكيك موضوع و بررسي بند‌بند جلو مي‌افتد. همچنين از فرجام‌ قابل ‌مذاكره (يا از يك اخطار‌ د‌‌ستور كه رئيس براي قضاوت آن را به مجمع احاله كرده و زماني كه اينطور احاله شود قابل‌مذاكره است، ص. 242، س. 13-7) تحت هر يك از دو شرط زير جلو مي‌افتد: (الف) اگر فرجام‌ يا موضوع اخطار به موضوع اصلي مربوط نباشند؛ يا (ب) اگر پيشنهادهاي ديگري به جز پيشنهادهاي مذكور در جمله‌ قبلي در دست بررسي نباشد يا به فرجام‌ و موضوع اخطار ارتباط نداشته باشند. پيشنهاد ارجاع يا احاله از پيشنهادهاي فرعي تعويق مشخص، كميت‌ مذاكره، كفايت مذاكره و روي ميز گذاري، از تمام پيشنهادهاي فوريتي، و از تمام پيشنهادهاي ضمني به كاربردني عقب مي‌افتد.

2.مي‌تواند در مورد پيشنهادهاي اصلي، همراه با تمام اصلاحيه‌‌ها‌يي كه ممكن است در دست بررسي باشند، به كار رود؛ به همين ترتيب مي‌تواند در مورد دستورات روز (41،18) يا تقاضاهاي فوري (19)، مادامي كه عملاً به عنوان پيشنهادهاي اصلي در دست بررسي هستند، به كار رود، و چنين كاربردي مستقل از هر موضوع ديگري است كه آن‌ها احتمالاً قطع‌اشان كرده‌اند، و بر آن تأثيري ندارد؛ مي‌تواند در مورد فرجام‌‌هاي قابل‌مذاكره (يا اخطار‌ دستورهايي كه از سوي رئيس براي قضاوت به مجمع احاله شده و وقتي اينطور احاله شده باشد قابل‌مذاكره هستند، ص. 242 س. 13-7) به كار رود، اما اگر چنين فرجامي (صص. 13-112) مرتبط با يك پيشنهاد اصلي باشد (يعني، اگر فرجام‌خواهي بايد پيش از پيشنهاد اصلي اخذ تصميم شود)، پيشنهاد ارجاع فقط در مورد فرجام‌ مرتبط با پيشنهاد اصلي به كار مي‌رود كه در نتيجه به كميته خواهد رفت (نيز نگا ك: ص. 169)؛ و مي‌تواند، بدون هيچ تأثيري بر وضعيت‌ پيشنهادهاي ديگري كه احتمالاً در دست بررسي هستند، در مورد فرجام‌‌هاي قابل‌مذاكره‌ي غيرمرتبط به صورت جداگانه به كار رود. اين پيشنهاد نمي‌تواند در مورد يك فرجام‌ غير قابل ‌مذاكره كاربرد داشته باشد. نيز نمي‌تواند در مورد پيشنهاد تجديد‌نظر تنها، كاربرد داشته باشد- يعني، نمي‌تواند در مورد يك پيشنهاد مبني بر تجديد‌نظر يك پيشنهاد اصلي به كار رود؛ و اگر يك موضوع اصلي وقتي ارجاع ‌شود كه يك پيشنهاد تجديدنظر يك اصلاحيه در دست بررسي باشد، چنين پيشنهاد تجديد‌نظري ناديده‌ گرفته خواهد شد. نمي‌تواند در مورد هيچ پيشنهاد فرعي كاربرد داشته باشد، مگر آنكه كاربردش در مورد يك موضوع اصلي تمام پيشنهادهاي اصلاح را كه ممكن است در دست بررسي باشند، همانطور كه در فوق ذكر شد،‌ تحت تأثير قرار دهد. نمي‌تواند پس از تصويب يك پيشنهاد براي خاتمه‌ي مذاكره در باره‌ي يك موضوع اصلي در ساعت مشخص يا محدوديت كل وقت مجاز براي مذاكره مطرح شود؛ اما اگر فقط محدوديت در مدت نطق‌ها در دست اجرا باشد (نگا ك: 15) طبق‌ دستور باقي مي‌ماند. پيشنهادهاي اصلاح،‌ كميت مذاكره، و كفايت مذاكره مي‌توانند در مورد آن كاربرد داشته باشند بدون آنكه بر موضوع اصلي تأثير بگذارند. پيشنهاد ارجاع نمي‌تواند به تنهايي تعويق مشخص شود يا روي ميز قرار بگيرد، اما وقتي در دست بررسي باشد موضوع اصلي مي‌تواند به صورت مشخص تعويق شود يا روزي ميز قرار بگيرد، و در چنين موردي، پيشنهاد ارجاع نيز تعويق مي‌شود يا روي ميز قرار مي‌گيرد. نمي‌تواند تعويق مشخص شود.

3. وقتي كس ديگري صحن داشته باشد، خارج از دستور است.

4. بايد حمايت شود.

5. قابل مذاكره است. با اين وجود، همانطور كه در زير توضيح داده شده است، مذاكره فقط مي‌تواند مطلوبيت ارجاع موضوع اصلي و جزئيات مربوط به پيشنهاد ارجاع را در بربگيرد و نه مزاياي پيشنهاد اصلي را.

6. به اين شرح قابل‌اصلاح است: در مورد يك كميته دائمي، راجع به كميته‌‌‌اي كه قرار است موضوع اصلي به آن ارجاع شود؛ در مورد كميته خاص، راجع به تركيب كميته و روش انتخاب آن؛ و در مورد هر شكل از كميته، راجع به هر دستوري كه كميته بايد از آن پيروي كند. مي‌توند اصلاح شود تا از هر يك از شكل‌هاي پنجگانه‌ي پيشنهاد (كه در ص.166، س. 15-10 فهرست شده است) به شكلي ديگر تغيير كند، يا يك جاي خالي بتواند ايجاد و در مورد شكل‌هاي پيشنهاد شده‌ي آن طبق ترتيب ارايه شده در صفحه 166 اخذ رأي شود.

7. به اكثريت آرا نياز دارد.

8. رأي مثبت به پيشنهاد ارجاع، اگر كميته بررسي موضوع را آغاز نكرده باشد، مي‌تواند مورد تجديد نظر قرار بگيرد. پس از آن، اگر مجمع مايل باشد موضوع را از دست كميته درآورد پيشنهاد خلع يد كميته (36) بايد مورد استفاده قرار بگيرد. رأي منفي به پيشنهاد ارجاع فقط آن زمان مي‌تواند مورد تجديد نظر قرار بگيرد كه پيشرفت در كار يا مذاكره به قدر كافي جلو رفته باشد كه آن را به يك موضوع اساساً جديد تبديل كند. پس از آن، اين پيشنهاد مي‌تواند تجديد شود (نگا ك: ص29-328).

قواعد بيشتر و استثنا

جزئيات لازم اين پيشنهاد. پيشنهاد ارجاع معمولاً بايد شامل تمام جزئيات ضروري باشد:

● اگر يك پيشنهاد اصلي قرار است در يك كميته‌ي كل، يا در يك شبه‌ كميته كل مورد بررسي قرار بگيرد، يا به صورت غيررسمي بررسي شود، پيشنهاد بايد نوع آن‌ها را مشخص سازد.

● اگر قرار است يك موضوع اصلي به يك كميته‌ي دائم ارجاع شود (نگا:50)، پيشنهاد ارجاع بايد نام كميته را مشخص سازد.

● اگر موضوع اصلي قرار است به يك كميته‌ي ويژه (انتخابي، يا موردي) ارجاع شود (نگا:50)، پيشنهاد بايد تعداد اعضاء كميته، و نحوه‌ي انتخاب آنان را مشخص كند، مگر آنكه آئين‌نامه روش را مشخص كرده باشد؛ يا، اگر بهتر باشد، پيشنهاد مي‌تواند نام اعضاء كميته‌ي ويژه را مشخص كند. (واژه‌‌هاي ويژه، يا خاص، يا موردي، به طور معمول در پيشنهاد ارجاع به يك كميته‌ي خاص به كار نمي‌رود؛ پيشنهاد، به عنوان نمونه، اين طور بيان مي‌شود: «ارجاع موضوع به كميته‌‌اي پنج نفره‌ي منصوب توسط . . .». (نيز براي شكل‌هاي اين پيشنهاد نگاه ك: ص. 71-170).

● وقتي قرار است كميته دائم يا خاص، يا يك كميته‌ي كل باشد، پيشنهاد ارجاع بايد دستورها به آن كميته را نيز در بر بگيرد. اين دستورها، كه براي كميته الزام‌آور هستند، مي‌توانند شامل مواردي از اين قبيل باشند: زماني كه كميته بايد تشكيل شود،‌ چگونه بايد موضوع را بررسي كند، آيا بايد مشاور خبره‌اي را استخدام بكند يا نه، و چه زماني بايد گزارش بدهد. مي‌توان به كميته «قدرت كامل» داد تا در يك مورد خاص براي انجمن اقدام كند و اختيار داشته باشد پول خرج كند يا حتي اعضاء خود را افزايش دهد.

هرچند با اصلاحيه‌هاي معمولي مي‌توان اين جزئيات را تغيير داد، اما استفاده از روش پركردن جاي خالي بسيار اثربخش‌تر است (صص.60-155، 171).

پيشنهاد ارجاع تأخيري. رئيس بايد هر پيشنهاد ارجاع را كه آشكارا غيرمنطقي و بي‌معنا باشد- مانند پيشنهادي كه (به دليل وقت‌كشي يا هر دليل ديگري) هدف يك پيشنهاد اصلي را ناكام مي‌گذارد، به عنوان پيشنهاد تأخيري خارج از دستور اعلام كند.

رويه‌هاي بديل براي پيشنهاد ناقص. وقتي پيشنهاد ارجاع فقط فاقد جزئيات اساسي باشد- مانند، وقتي كه تنها «ارجاع موضوع اصلي به يك كميته» پيشنهاد مي‌شود- رئيس نبايد حكم خارج از دستور صادر كند. در عوض، دو راهكار وجود دارد:

الف) اعضا مي‌توانند نظرات خودشان را مطرح كنند يا براي تكميل جزئيات مورد نياز به صورت رسمي اصلاحيه بدهند، يا رئيس اين نكات را از آنان درخواست كند.

ب) رئيس مي‌تواند پيشنهاد ارجاع را به شكل ساده‌اش فوراً به رأي بگذارد.

اگر كسي دنبال كسب صحن نباشد و رئيس فكر كند كه پيشنهاد ارجاع احتمالاً به تصويب نخواهد رسيد، و صرف وقت براي تكميل جزئيات پيشنهاد اتلاف وقت است، گزينه‌ي دوم بهتر خواهد بود. مخالفان پيشنهاد ارجاع ممكن است بكوشند به همان نتيجه برسند (يعني،‌ رأي‌گيري فوري در مورد ارجاع) با طرح پيشنهاد كفايت مذاكره در مورد آن (نگا ك: 16). اگر دو سوم آراء (افراد رأي‌دهنده) براي پيشنهاد كفايت مذاكره در مورد پيشنهاد ناقص ارجاع كسب شود، پيشنهاد، هر جزئياتي كه به آن افزوده شود، به احتمال يقين رد خواهد شد.

در صورتي كه هر يك از دو رويه‌ي فوق به تصويب پيشنهاد ناقص «ارجاع موضوع به كميته» بيانجامد، پيش از هر كار ديگري، جزئيات بايد آنگونه كه در بندهاي زير آمده، افزوده شود.

تكميل پيشنهاد ناقص ارجاع. در تكميل پيشنهادي كه صرفاً «يك موضوع اصلي را به كميته» ارجاع مي‌كند- چه هنگامي كه پيشنهاد ارجاع در دست بررسي است و چه پس از تصويب آن- رئيس اول مي‌پرسد: «پيشنهاد به كدام كميته بايد ارجاع شود؟». اگر فقط يك پيشنهاد مطرح شود، او فرض مي‌گيرد كه اين تصميم اراده‌ي مجمع است، و مي‌گويد نام كميته در پيشنهاد ارجاع گنجانده شود. اما اگر پيشنهادهاي متفاوتي مطرح شد، چه در شكل اصلاح اوليه يا ثانويه يا فقط در شكل توصيه، رئيس با آن‌ها به عنوان پيشنهادهايي براي پر كردن جاي خالي‌ (نگا ك: ص60-155) برخورد مي‌كند و آن‌ها را به ترتيبي كه در ادامه توضيح داده شده، به رأي مي‌گذارد تا يكي از آن‌ها اكثريت را كسب كند: (1) كميته‌ي كل؛ (2) شبه كميته‌ي كل؛ (3) رسيدگي غيررسمي؛ (4) كميته‌هاي دائمي، به ترتيبي كه پيشنهاد شده‌اند؛ و (5) كميته‌‌هاي خاص (انتخابي، موقتي)، به ترتيب كميته‌اي كه بيشترين تعداد عضو را دارد. يك پيشنهاد ارجاع مجدد به همان كميته‌ي دائمي يا خاصي كه قبلاً موضوع را بررسي كرده است بايد پيش از پيشنهادي ديگر ارجاع به كميته‌هاي دائم يا خاص به رأي گذاشته شود.

اگر تصميم گرفته شد كه كميتهْ‌ خاص باشد- مگر آنكه قواعد روش ديگري را تعيين كرده باشند- رئيس بعداً مي‌پرسد: «كميته چگونه بايد منصوب شود؟» دوباره، اگر فقط يك پيشنهاد مطرح شد،‌ از طريق توافق آراء آن روش در پيشنهاد گنجانده مي‌شود، اما اگر روش‌هاي ديگري نيز ارايه يا پيشنهاد شد،‌ به شيوه‌ي كه در پي آمده، در مورد آن‌ها رأي‌گيري مي‌شود: (1) رأي‌گيري با برگه؛ (2) معرفي از صحن؛ («معرفي علني») با رأي‌گيري صوتي؛ (3) معرفي از سوي رئيس؛ و (4) انتصاب از سوي رئيس (نيز نگا ك: ص. 474 به بعد). نخستين روش از ميان اين روش‌هاي انتخاب كه اكثريت آراء را اخذ كند در پيشنهاد ارجاع گنجانده مي‌شود و باقي‌مانده ناديده گرفته خواهد شد.

اگر پيشنهاد ارجاع فاقد جزئيات ديگر باشد، رئيس با همين شيوه پيشنهاد را تكميل مي‌كند و به محض اينكه تكميل شد، اگر پيشنهاد ارجاع در دست بررسي باشد، رئيس آن را قرائت مي‌كند، و به اين ترتيب،‌ در معرض مذاكره‌ي بيشتر قرار مي‌گيرد كه در جريان‌ آن هر عضو مي‌تواند پيشنهاد كند- يا رئيس خودش مي‌تواند نظر بدهد- كه با افزودن دستورها اصلاح شود. با رأي اكثريت، دستور‌ها همچنين مي‌توانند به يك پيشنهاد ارجاعي كه پس از تصويب در حال تكميل شدن است، ‌اضافه شود.

معرفي اعضا براي كميته‌ خاص.
در كميته‌ دائم يا كميته‌ خاص ممكن است، يك يا چند نفر كه عضو مجمع يا انجمن نيستند حضور يابند و حتي رئيس كميته شوند؛ اما اگر رئيس اعضاء كميته را منصوب مي‌كند،‌ اسامي تمام چنين افراد غيرعضوي كه منصوب مي‌شوند بايد براي تصويب به مجمع تقديم شود، مگر آنكه آئين‌نامه يا پيشنهاد تشكيل كميته به طور مشخص اختيار انتصاب اعضاء را به رئيس داده باشد (نيز نكا ك: ص. 465، 79-478). وقتي پيشنهاد ارجاع به يك كميته‌ خاص به تصويب رسيده باشد، هيچ كار ديگري به جز مسائل فوري را نمي‌توان مطرح كرد تا اينكه اعضاء كميته كامل شوند، مگر آنكه قرار باشد رئيس اعضاء‌ كميته را منصوب كند، كه در آن صورت- اگر مايل بود و وقت اجازه مي‌داد- مي‌تواند بگويد اسامي اعضاء كميته را بعداً اعلام خواهد كرد. در چنين موردي، با اين وجود، كميته بايد براي مدت زمان معقولي انجام مقاصدش را كنار بگذارد تا اسامي اعضائش اعلام شود و اعضاء غيرانجمن نيز تحت قاعده‌اي كه در آغاز اين بند بيان شد در نشست مجمع به تصويب برسند. كميته نمي‌تواند پيش از آنكه اسامي اعضائش اعلام شده باشد اقدام كند،‌ مگر آنكه رأي مجمع طرز ديگري را اجازه داده باشد.

گرچه لازم نيست كسي كه پيشنهاد ارجاع را ارايه داده عضو كميته‌ي خاص شود، با اين حال اگر چنين فردي علاقمند و شايسته بود، ‌انجام چنين كاري معمول است. براي بحث در مورد اندازه مناسب‌ و پرسنل كميته‌ها در شرايط مختلف نگاه كنيد به صفحه‌هاي 81-480.

تعيين ریيس كميته
اگر ریيس كميته را منصوب يا معرفي مي‌كند، وظيفه دارد رئيس را هم انتخاب كند- و براي اين كار نام آن فرد را اول صدا مي‌زند- و كميته نمي‌تواند فرد ديگري را به عنوان رئيس انتخاب كند. رئيس نبايد نام هيچ يك از اعضاء كميته را اعلام كند مگر آنكه در مورد انتخاب رئيس كميته تصميم گرفته باشد. رئيس بايد نخستين فردي را كه نام مي‌برد به عنوان رئيس كميته معرفي كند،‌ اما اگر اين مسأله فراموش شود،‌ به طور خود به خودي نخستين فرد رئيس كميته خواهد شد مگر آنكه آن فرد بي‌درنگ مخالفت خود را اعلام كند (و عضو مي‌تواند مخالفت كند و عضو كميته باقي بماند). اگر نخستين فرد نام برده شده با پذيرش سمت رياست كميته مخالفت كند،‌ رئيس گزينه‌ي بعدي خويش براي اين سمت را نام مي‌برد. اگر مسؤليت كميته سنگين و انجام كامل آن مستلزم صرف وقت باشد، انتصاب نايب رئيس منطقي است. از به كار بردن عنوان نامناسب «هم- ‌رئيس» بايد پرهيز شود، چرا كه تلاش براي سهيم شدن در كاركردهاي يك سمت واحد سبب بروز معضلات غير قابل تحمل مي‌شود.

اگر كميته از سوي قدرتي غير از رئيس منصوب شود (مانند مجمع يا هيأت اجرايي)، ركني كه اعضای كميته را منصوب مي‌كند قدرت دارد كه هنگام انتصاب، يكي از آنان را به عنوان رئيس تعيين كند. اگر هنگام انتصاب، رئيس كميته تعيين نشود، كميته حق دارد رئيس خودش را برگزيند. در مورد اخير، نخستين عضو معرفي شده وظيفه خواهد داشت اعضاء كميته را فرابخواند و تا انتخاب رئيس كميته، به عنوان رئيس موقت عمل كند. چون چنين كميته‌اي ممكن است رياست نخستين عضو منصوب شده را بپذيرد، مهم است كه چنين شخصي با صلاحيت و قابل اعتماد باشد.

آزادي عمل پس از ارجاع. وقتي كميته‌اي كه قطعنامه يا پيشنهاد اصلي ديگري به آن ارجاع شده تبادل نظر خودش را آغاز كند، در بررسي موضوع و ارايه‌ي توصيه، و هر نوع اصلاحيه به قطعنامه يا پيشنهادي كه ارجاع شده، بي‌توجه به اينكه مجمع،‌ پيش از ارجاع آن، همان طور عمل مي‌كرد و همان توصيه ‌را ارايه مي‌داد يا آن را تصويب يا رد مي‌كرد،‌ آزاد است. وقتي كميته گزارش خود را ارايه مي‌دهد، حتي اگر به همان نشستي كه موضوع را ارجاع كرده باشد،‌ موضوع در برابر مجمع انگار براي نخستين بار مطرح خواهد شد، بنا بر اين، مجمع خودش آزاد است كه هر اصلاحيه‌اي را، چه از سوي كميته بررسي شده باشد يا نه،‌ مورد بررسي قرار دهد.

تأثير بر پيشنهادهاي وابسته به موضوع ارجاعي. اگر وقتي پيشنهاد اصلي به كميته ارجاع مي‌شود،‌ پيشنهاد تعويق نامشخص در دست بررسي باشد، بررسي پيشنهاد تعويق نامشخص كنار گذاشته مي‌شود. از سوي ديگر، اصلاحيه‌هاي در دست بررسي و هر نوع فرجام‌ قابل‌مذاكره‌ي وابسته (24)، با پيشنهاد اصلي به كميته مي‌روند و همراه با آن گزارش مي‌شوند.

دستورهاي بعدي. پس از ارجاع يك موضوع به كميته و پيش از تقديم گزارش كميته، حتي در اجلاس ديگر، مجمع با اكثريت آراء مي‌تواند دستورهاي اضافي در ارتباط با موضوع ارجاعي به آن كميته ابلاغ كند.

پست‌هاي خالي در كميته. قدرت انتصاب كميته قدرت پركردن پست‌هاي خالي كميته را نيز دارد. مگر آنكه آئين‌نامه طور ديگري مقرر كرده باشد (نگا ك: صص.80-479، 642)، مرجع منصوب كننده قدرت حذف يا جايگزيني اعضاء كميته را دارد. اگر يك شخص واحد، مانند رئيس، قدرت انتصاب را داشته باشد،‌ وي قدرت حذف يا جايگزيني عضوي را كه به اين ترتيب منصوب شده، خواهد داشت؛ اما اگر مجمع قدرت انتخاب را داشته باشد،‌ حذف يا جايگزيني نيز ققط تحت قواعد ناظر بر پيشنهادهاي لغو يا اصلاح مصوبه (نگا ك: ص480) انجام خواهد شد.

رويه‌ي ارايه‌ گزارش كميته. براي رويه‌ مربوط به زماني كه كميته گزارش خود را در مورد موضوع ارجاعي تقديم مي‌كند، نگاه كنيد به 51 ؛ نيز نگاه كنيد به صفحه‌ي 149.

شكل و مثال

پيشنهاد ارجاع يا احاله به شكل‌هاي متعددي مطرح مي‌شود. در ادامه چند نمونه از آن‌ها ارايه شده است: «پيشنهاد مي‌كنم اين پيشنهاد به كميته ارجاع شود»؛ پيشنهاد ارجاع مجدد قطعنامه را دارم»؛ «پيشنهاد مي‌كنم كه اين پيشنهاد به كميته‌ اجتماعي احاله شود»؛ «پيشنهاد مي‌كنم اين قطعنامه‌ به كميته‌اي سه نفره منصوب از سوي رئيس ارجاع شود» [يا «معرفي شده از سوي رئيس»، يا «منتخب از ميان كانديداها»]؛ «پيشنهاد مي‌كنم موضوع به هيأت اجرايي با اختيار تام ارجاع شود»؛ «پيشنهاد مي‌كنم قطعنامه به كميته‌اي هفت نفره، به رياست آقاي برونلي و شش عضو منتخب با ورقه از طريق كانديداتوري آزاد، احاله شود و كميته موظف شود تا گزارش خود را به نشست آوريل تقديم كند»؛ «پيشنهاد مي‌كنم كه اكنون كلوپ به كميته‌ي كل برود و قطعنامه را مورد رسيدگي قرار دهد»؛ «پيشنهاد مي‌كنم قطعنامه در يك شبه‌ كميته‌ كل مورد رسيدگي قرار بگيرد»؛ و «پيشنهاد مي‌كنم كه پيشنهاد به صورت غيررسمي بررسي شود».
فرض كنيد قطعنامه‌اي در دست بررسي است كه، پس از مذاكره، روشن مي‌شود پيش از آنكه مجمع در مورد آن اقدام كند نيازمند اصلاح دقيق است. با اين وجود،‌ مجمع به دليل كمبود وقت تحت فشار است:

عضو الف (كسب صحن): پيشنهاد مي‌كنم قطعنامه به كميته‌اي منصوب از سوي رئيس ارجاع شود» (حمايت).
رئيس: پيشنهاد و حمايت مي‌شود كه قطعنامه به كميته‌اي منصوب از سوي رئيس ارجاع شود [مكث]. براي اخذرأي آماده‌ايد؟ [بدون پاسخ]. كميته با چند نفر تشكيل شود؟

عضو ب (كسب صحن): پيشنهاد مي‌كنم پيشنهاد ارجاع با گنجاندن كلمه‌هاي «سه نفره» پس از «كميته‌اي» اصلاح شود (حمايت).
رئيس: پيشنهاد و حمايت مي‌شود كه پيشنهاد ارجاع با گنجاندن كلمه‌ها‌ي «سه‌ نفره» پس از كلمه‌ي «كميته‌اي» اصلاح شود.
عضو پ (كسب صحن): پيشنهاد مي‌كنم كه اصلاحيه با خط زدن كلمه‌هاي «سه نفره» و گنجاندن كلمه‌هاي «هفت نفره» اصلاح شود.(حمايت).
رئيس: اگر مخالفي نباشد، رئيس پيشنهاد مي‌كند كه در مورد تعداد اعضاء كميته از روش «پر كردن جاي خالي»‌ استفاده شود. [مكث]. مخالفي نيست. پس چنين مي‌شود. مطرح شده كه كميته سه نفره يا هفت نفره باشد. آيا نظر ديگري هم هست؟
عضو ت (در جا نشسته): پنج نفر را توصيه مي‌كنم.
رئيس: پنج نفر هم پيشنهاد شد. آيا توصيه ديگري هم هست؟ ‌[بدون جواب]. اگر نيست، تعداد متفاوتي عضو براي كميته‌ي پيشنهادي مطرح شده است كه عبارتند از: هفت،‌ پنج، و سه نفر. در مورد آن‌ها به ترتيب از زياد به كم رأي‌ مي‌گيريم. كساني كه موافق هفت نفر هستند بگويند: «آري». . . مخالفان بگويند: «خير» . . . مخالفان بردند. هفت نفر رد شد. موافقان پنج نفر بگويند: «آري». . . مخالفان پنج نفر بگويند: «خير» . . . «آري»‌ها بردند. تعداد پنج نفر براي كميته‌ي پيشنهادي تصويب شد. حالا موضوع رأي‌گيري اين پيشنهاد است كه «قطعنامه به كميته‌اي متشكل از پنج نفر منصوب از سوي رئيس ارجاع شود». [مكث. پاسخي نيست]. كساني كه با ارجاع قطعنامه به چنين كميته‌اي موافقند بگويند: «آري». . . مخالفان بگويند: «خير». . . «آري‌»‌ها بردند و پيشنهاد تصويب ‌شد. رئيس آقاي جانسون را به عنوان رئيس و آقايان دونالدسون، آپله‌گارس، فرانك، و خانم دلون را منصوب مي‌كند.