بخش 17: روي ميز گذاري

روي ميز گذاري
(قطع كار در دست بررسي براي پرداختن فوري به كار ديگر)

پيشنهاد روي ميز گذاري مجمع را قادر مي‌سازد وقتي موضوع فوري‌تري مطرح شد، موضوع در دست بررسي را به صورت موقت كنار بگذارد، به نحوي كه:

• زماني براي به دست گيري دوباره موضوع تعيين نشود؛

• اما (تا انقضاي محدوده‌‌هاي زماني موصوف در صفحه 206) بررسي آن بتواند بنا به ميل اكثريت و در ارجحيت نسبت به هر موضوع جديدي كه ممكن است براي رسيدگي با آن رقابت كند، از سرگرفته شود.

اين پيشنهاد در مجامع معمولي- به جاي پيشنهاد تعويق نامشخص (11)، تعويق مشخص (14)، يا پيشنهادهاي ديگر - دچار سوء استعمال مي‌شود.

اكثريت قدرت دارد، با تصويب پيشنهاد روي ميز گذاري،‌ بررسي يك موضوع را بلافاصله و بدون مذاكره متوقف كند. چنين اقدامي، اگر براي منظوري جز آنچه كه در نخستين جمله‌ي اين بخش بيان شد،‌ به كار گرفته شود، حق اقليت و اعضاء منفرد را نقض مي‌كند در مجامع معمولي، اگر نيت آشكار از طرح پيشنهاد روي ميز گذاري كشن يا جلوگيري از برخورد با يك اقدام باشد، خارج از دستور خواهد بود. اگر زمان بررسي مجدد موضوع در طرح پيشنهاد مشخص شود، در آن صورت فقط مي‌تواند به عنوان يك پيشنهاد تعويق (14) پديرفته شود كه در آن صورت يك پيشنهاد قابل‌مذاكره خواهد بود (نيز نگا ك: صص.209-207).

خصوصيات توصيفي استاندارد پيشنهاد فرعي روي ميز گذاري:

1. از تمام پيشنهادهاي فرعي، و از هر پيشنهاد ضمني كه هنگام مطرح شدن در دست بررسي باشد، جلو مي‌افتد. از تمام پيشنهادهاي فوريتي، و تمام پيشنهاديي كه نسبت به خودش ضمني باشند عقب ‌مي‌افتد.

2. در مورد پيشنهادهاي اصلي، همراه با ساير پيشنهادهاي فرعي كه ممكن است در دست بررسي باشند، به كار مي‌رود، به اين ترتيب، مي‌تواند در مورد دستورات روز (14، 41)، يا تقاضاهاي فوري (19)، هنگامي كه عملاً به عنوان پيشنهادهاي اصلي در دست بررسي هستند، به كار رود، و چنين كاربردي از موضوعي كه اين پيشنهادها روند بررسي آن‌ا را قطع كرده‌اند، مستقل است و آن موضوع را به روي ميز منتقل نمي‌كند؛ مي‌تواند به صورت جداگانه در مورد فرجام‌‌هاي قابل‌مذاكره كه به پيشنهاد اصلي بستگي نداشته باشند (يا در مورد اخطار‌ دستورهاي غيروابسته كه از سوي رئيس براي داوري به مجمع ارجاع شده‌اند، و وقتي اينطور ارجاع مي‌‌شوند قابل‌مذاكره‌ هستند) به كار رود، و چنين كاربردي هيچ تأثيري بر وضعيت ساير موضوع‌هايي كه ممكن است در دست بررسي باشند، ندارد؛ مي‌تواند در مورد فرجام‌‌هاي وابسته، اعم از اينكه قابل‌مذاكره باشند يا نباشند، فقط با روي‌ ميز قرار دادن پيشنهاد اصلي، به كار رود، كه در اين مورد، پيشنهاد فرجام و تمام پيشنهادهاي وابسته ديگر هم روي ميز گذاشته مي‌شوند؛ و مي‌تواند در مورد يك پيشنهاد تجديد‌نظرِ بلافاصله در دست بررسي (37)، به كار رود، هرگاه روي ميز گذاري به كاربردني باشد اگر پيشنهاد مورد تجديد نظر بلافاصله در دست بررسي باسد، و در اين مورد، پيشنهاد مورد تجديدنظر، يا مجموعه‌ موضوع‌هاي وابسته به پيشنهاد اخير را هم به روي ميز حمل مي‌كند. نمي‌تواند در مورد يك پيشنهاد فرجام غيرقابل مذاكره كه به موضوع‌هاي اصلي وابسته نيست به كار رود؛ و نمي‌تواند در مورد هيچ پيشنهاد فرعي به جز در ارتباط با كاربرد نسبت به پيشنهاد اصلي به كار رود. هيچ پيشنهاد يا پيشنهادهايي نمي‌توانند جداي از پيشنهادهايي كه به آن‌ها وابسته هستند، يا پيشنهادهايي كه به اين‌ها وابسته‌ هستند روي ميز قرار بگيرند؛ و اگر هر يك از آن‌ها روي ميز قرار گرفت، تمام اين قبيل پيشنهادها با هم روي ميز قرار مي‌گيرند. پيشنهاد روي ميز گذاري مي‌تواند هنگامي كه يك دستور محدود كننده مذاكره يا يك دستور كفايت مذاكره مُجراست مطرح شود (زير را بنگريد). هيچ پيشنهاد فرعي نمي‌تواند در مورد پيشنهاد روي ميز گذاري كاربرد داشته باشد.
چون پيشنهاد روي ميز گذاري مي‌تواند فقط در مورد موضوعي كه عملاً در دست بررسي است به كار رود،‌ يك دسته يا گروه از پيشنهادهاي اصلي مانند دستورات روز، كار ناتمام، يا گزارش‌هاي كميته نمي‌تواند به مثابه يك واحد روي ميز قرار بگيرد. (با اين همه، در چنين موردي، يك فقره از كار با روش هاي موصوف در صص. 8-278، 52-351 مي‌تواند رسيدگي شود.)

3. وقتي كس ديگري صحن داشته باشد خارج از دستور است.

4. بايد حمايت شود.

5. قابل‌مذاكره است. به هر حال، مناسب است و رئيس مي‌تواند از پيشنهاد دهنده بخواهد تا دليلش را اول توضيح دهد، به عنوان نمونه: «سخنگوي ما بايد زودتر پرواز كند»، يا «كنار گذاري اين موضوع به صورت موقت زمان كافي براي رسيدگي به فقره بعدي كار را كه بايد در اين نشست تصميم‌گيري شود تضمين مي‌كند». (فوريت و قانونيت نيت پيشنهاد به اين ترتيب مي‌تواند اثبات شود؛ اما تذكر مقصود اين پيشنهاد هيچ الزامي راجع به اينكه چه زماني مجمع موضوع را از روي ميز برخواهد داشت يا نه ايجاد نمي‌كند. يك خصوصيت اساسي اين پيشنهاد اين است كه نمي‌تواند به هيچ نحو مشروط شود و اينكه، مادام كه موضوع روي ميز باقي مي‌ماند، تصميم راجع به كي- يا آيا- برداشته مي‌شود باز مي‌ماند. براي محدوديت‌هاي طول زماني كه يك موضوع مي‌تواند روي ميز بماند،‌ نگا ك: 206).

6. غيرقابل اصلاح است.

7. به اكثريت آرا نياز دارد.

8. يك رأي مصوب پيشنهاد روي ميز گذاري نمي‌تواند تجديد‌ نظر شود زيرا طرح پيشنهاد از روي ميز برداشتن ساده‌تر و مستقيم‌تر است (زير را بنگريد). يك رأي منفي به اين پيشنهاد فقط آن وقتي مي‌تواند مورد تجديد نظر قرار بگيرد كه بتواند تجديد شود (موصوف در صص. 205-206) زيرا هم
(الف) پيشرفت در كار يا بحث كافي بوده است تا آن را به يك موضوع اساساً جديد بدل كند، يا
(ب) چيزي فوري مطرح شده باشد كه وقتي مجمع اين پيشنهاد را رد كرد ناشناخته بود.

قواعد و توضيح بيشتر

گذاشتن موضوع‌هاي در دست بررسي روي ميز بعد از ختم مذاكره. اگر مذاكره با دستور كفايت مذاكره يا با انقضاي مدت مذاكره خاتمه يافته باشد، در آن صورت تا لحظه‌ اخذ آخرين رأي تحت آن دستور، موضوع‌هاي هنوز در معرض مجمع مي‌توانند روي ميز گذاشته شوند. به اين ترتيب، در حاليكه يك قطعنامه و يك اصلاحيه در دست بررسي هستند، اگر كفايت مذاكره شامل هر دو پيشنهاد باشد، در دستور است كه قطعنامه را، همراه با اصلاحيه وابسته به آن روي ميز گذاشت. اگر اصلاحيه قبلاً اخذ رأي شده باشد، روي ميز گذاري قطعنامه همچنان در دستور خواهد بود.

از روي ميز برداري يك موضوع. قواعد مؤثر بر پيشنهاد روي ميز گذاري با پيشنهاد روي‌ ميز برداري (34) خيلي مربوط هستند. بعد از آنكه موضوعي روي ميز گذاشته شد، به محض آنكه كار قبلي تعيين تكليف شد و هر وقت هيچ موضوعي در دست بررسي نبود، به شرط اينكه كاري از همان دسته‌ي موضوع روي ميز، كار ناتمام، دستورات عام، يا كار جديد در دستور باشد، مي‌توان با اكثر آراء موضوع را روي ميز برداري كرد.

هر عضوي مي‌تواند پيشنهاد برداشتن موضوع را از روي ميز در هر نشست عادي يا در نشستي كه يك نشست تعويقي از يك نشست عادي (9) باشد مطرح كند. يك موضوع مي‌تواند در يك نشست خاص فقط در صورتي از روي ميز برداشته شود كه در همان نشست روي ميز گذاري شده باشديا اخطار قبلي در خصوص چنين قصدي در فراخوان آن نشست ذكر شده باشد. وقتي موضوعي از روي ميز برداشته مي‌شود، حتي المقدور،‌ هر چيزي در همان وضعيت است كه موقع روي ميز گذاري بود، جز آنكه اگر آن پيشنهاد تا اجلاس بعدي از روي ميز برداشته نشود، تأثير يك دستور محدود كننده يا بسط دهنده محدوده‌هاي مذاكره يا كفايت مذاكره مصرف خواهد شد. (صص. 88-187، 97-196).

تجديد پيشنهاد روي ميز گذاري: روي ميز گذاري دوباره. يك پيشنهاد روي ميز گذاري كه رد شده باشد مي‌تواند تجديد شود، يا يك موضوعي كه از روي ميز برداشته شده باشد مي‌تواند دوباره روي ميز قرار بگيرد، مشروط به اين شرط در هر يك از دو حالت: پيشنهاد ديگري در همان روز براي گذاشتن همان موضوع روي ميز فقط بعد از آن در دستور است كه پيشرفت مهمي در كار يا در مذاكره صورت پذيرفته باشد، يا يك مطلب فوري غيرقابل پيش‌بيني توجه فوري را الزامي ساخته باشد. (اين قاعده نتيجه اين واقعيت است كه رد يك پيشنهاد روي ميز گذاري يا برداشتن يك موضوع از روي ميز به اين معناست كه مجمع مي‌خواهد آن مطلب را در آن زمان بررسي كند). پيشنهادهاي تنفس (20) يا ختم جلسه (21) كه مطرح شده و رد شده باشند يك پيشنهاد جديد براي روي ميز گذاري همان موضوع را توجيه نمي‌كنند، اما اين تجديد مي‌توانست بعد از اخذ رأي روي يك اصلاحيه مهم يا يك پيشنهاد ارجاع توجيه شود.

اثرات مشخص پيشنهاد. اثرات تصويب يك پيشنهاد روي ميز گذاري به شرح زير است:
موضوع در دست بررسي و آنچه به آن وابسته باشد را روي ميز- يعني تحت مراقبت منشي- قرار مي‌دهد. به اين ترتيب، اگر يك قطعنامه همراه با اصلاحيه مربوطه و يك پيشنهاد ارجاع در دست بررسي باشند و قطعنامه روي ميز گذاري شود، تمام اين پيشنهاد در آن واحد روي ميز مي‌روند، اگر از روي ميز برداشته شوند، همه با هم برمي‌گردند اما يك اصلاحيه پيشنهادي به هر چيز قبلاً تصويب شده - به عنوان مثال، آئين‌نامه‌ي موجود- يك پيشنهاد اصلي است و وقتي روي ميز قرار مي‌گيرد آنچه كه قرار بوده اصلاح شود همراهش حمل نمي‌شود.

در مواردي كه اجلاس كاري عادي بعدي قبل از سپري شدن يك فاصله زماني سه ماه برگزار مي‌شود (نگا ك: ص.88)، يك موضوع روي ميز تا برداشته شدن از روي ميز يا تا پايان اجلاس عادي بعدي همانجا باقي مي‌ماند؛ اگر تا آن زمان برداشته نشد، موضوع مي‌ميرد. در مواردي كه فاصله زماني بين دو اجلاس كاري عادي بيش از سه ماه باشد (نگا ك: ص. 88)، يك موضوع روي ميز گذاشته شده فقط تا پايان همين اجلاس جاري آنجا باقي مي‌ماند؛ و در صورتي كه زودتر از روي ميز برداشته نشود، مطلب با بسته شدن مجمع خواهد مرد.

چون پيشنهادي كه روي ميز قرار گرفته است هنوز تحت كنترل مجمع است (صص. 30-329)، هيچ پيشنهاد ديگري در باره همان موضوع كه مي‌تواند با پيشنهادي كه روي ميز قرار دارد متضاد هم باشد، يا اساساً همان موضوع را مطرح كند طبق دستور نيست. براي بررسي پيشنهاد ديگر روي همان موضوع، لازم است اول موضوع از روي ميز برداشته شود و سپس طرح جديدي به عنون جايگزين ارايه شود، يا هر پيشنهاد ديگري كه براي آن مورد مناسب باشد مطرح گردد.

گذاشتن يك موضوع روي ميز با ايده پرداختن به موضوعي ديگر هيچ قاعده يا نظم يك دستور كار را كه ممكن است با انجام آن كار مطلوب در آن زمان تداخل داشته باشد تعليق نمي‌كند. به دست گرفتن كار مطلوب ممكن است مستلزم يك پيشنهاد اضافي بعد از قرار گرفتن موضوع روي ميز باشد (بنگريد به تعليق قواعد، 25).

سوء استفاده از اين پيشنهاد. همانطور كه در آغاز اين بخش خاطر نشان شد، پيشنهاد روي ميز گذاري موضوع تعدادي استفاده نادرست است كه بايد اجتناب شود.

پيشنهاد گذاشتن موضوع در دست بررسي اگر مطلب فوري ديگري بي‌ترديد اقدام عاجلي را الزام نكرده باشد خارج از دستور است. با اين وجود، اگر اعضائي كه اكثريت دارند بخواهند اقدامي را خارج از دستورش مطرح كنند اما فاقد دو سوم آرا لازم براي تعليق قواعد جهت انجام آن باشند، آنان مي‌توانند هر مطلب متداخل را پشت سر هم روي ميز بگذارند تا مطلب مطلوب برسد. اين مناسب است زيرا هدف آشكار آنان اين نيست كه اقلامي روي ميز گذاشته شده را بدون مذاكره سركوب كنند، بلكه در عوض رسيدگي زودتر به چيزي است كه آن را فوري‌تر تلقي مي‌كنند (نگا ك: صص.52-351). در يك نشست خاص، پيشنهاد روي‌ ميز گذاري موضوعي كه نشست به خاطر آن فراخوان شده است يك پيشنهاد تأخيري (39) است.

پيشنهاد روي ميز گذاري اغلب به صورت نادرست استفاده مي‌شود و به غلط با نيت كشتن يك موضوع آزار دهنده بدون اخذ رأي مستقيم، يا سركوب يك موضوع بدون مذاكره مورد پذيرش قرار مي‌گيرد. نخستين مورد استفاده از دو مورد فوق اگر هر نوع اختلافي روي مسأله باشد ناامن است؛ دومي نيز نقض يك اصل اساسي از قانون عام پارلمان است كه فقط دو سوم آراء مي‌تواند به حق يك موضوع اصلي را بدون اجازه مذاكره آزاد سركوب كند.

اگر اكثريت موضوعي را روي ميز گذاشت، با اين فرض اشتباه كه به اين ترتيب موضوع مرد، بعضي از آنان كه همراه اكثريت رأي دادند ممكن است قبل از ختم نهايي ترك كنند و اقليت باقي بمانند. يك اقليت واقعي كه به اين ترتيب به يك اكثريت موقتي تبديل شده باشد، مي‌تواند موضوع را از روي ميز بردارد، و در غياب بسياري از طرف‌هاي علاقمند روي آن اقدام كند. آنان همچنين مي‌توانند در مواردي كه اجلاس در فاصله زماني كم‌تر از سه ماه برگزار شود در اجلاس بعدي موضوع را از روي ميز بردارند (نگا ك: ص.88).

رويه‌هاي درست به جاي سوءاستفاده‌ها. در وضعيت‌هايي كه به استفاده‌هاي نامناسب از پيشنهاد روي ميز گذاري منجر مي‌شوند، رويه‌هاي درست به اين شرح است:

اگر تعيين تكليف يك موضوع بدون رأي مستقيم مطلوب باشد، روش مناسب استفاده از پيشنهاد تعويق نامشخص است. اگر اين كار بدون مذاكره بيشتر مطلوب باشد،‌ پيشنهاد كفايت مذاكره مي‌تواند بلافاصله بعد از تعويق نامشخص مطرح شود. پيشنهادي كه به صورت نامشخص تعويق شده باشد براي باقي مانده مجمع كشته مي‌شود، اما تجديد آن در اجلاس بعدي مشكل‌تر از ساير پيشنهادهايي كه قرار است تجديد شوند نخواهد بود (ص. 326).

اگر عقيده بر اين باشد كه هر مذاكره‌ يك پيشنهاد اصلي اوليه ممكن است آسيب بزند، مسير درست مخالفت با بررسي موضوع (26) پش از شروع بررسي آن است. براي مواردي كه تعويق (14) به جاي استفاده نادرست از پيشنهاد روي‌ ميز گذاري يك پيشنهاد مناسب است، «شكل و نمونه» را در ادامه نگاه كنيد.

شكل و نمونه

شكل‌‌هاي مورد استفاده در طرح اين پيشنهاد عبارتند از: «پيشنهاد مي‌كنم موضوع روي ميز گذاشته شود»، يا «پيشنهاد مي‌كنم كه قطعنامه روي ميز گذاشته شود».

اين پيشنهاد،‌ همانطور كه قبلاً تشريح شد، غيرقابل مذاكره است، و به هيچ نحو نمي‌تواند مشروط شود. در طرح آن، يك عضو مي‌تواند هدف مورد نظر آن را ذكر كند يا زماني را كه براي روي ميز برداري آن در نظر دارد بگويد، اما نمي‌تواند پيشنهاد كند كه موضوع «تا بعد از تكميلِ . . . » يا «تا ساعت 2 بعد از ظهر» روي ميز گذاري شود. در هر حال، رئيس به جاي صدور حكم هميشگي خارج از دستور بودن اين پيشنهاد، بايد به روش مناسبي با آن به عنوان پيشنهاد «تعويق موضوع تا . . . » برخورد كند، يعني، بايد پيشنهاد را به شكلي كه پذيرفتني است قرائت كند مگر آنكه پيشنهاد تعويق در آن زمان خارج از دستور باشد.

چون پيشنهاد روي ميز گذاري نه مي‌تواند بحث شود و نه اصلاح، رئيس آن را بلافاصله بعد از قرائت موضوع، به اين شرح به رأي مي‌گذارد:

رئيس: پيشنهاد و حمايت مي‌شود موضوع(هاي) در دست بررسي روي ميز گذاشته شود. آنان كه موافق روي ميز گذاري موضوع(هاي) در دست بررسي هستند بگويند بله . . . مخالفان بگويند خير . . . [و به همين ترتيب، مانند مثال‌هايي كه قبلاً براي پيشنهادهايي كه براي تصويب به اكثريت آراء نياز دارند ارايه شده است].

براي مقاصد محدود مشخصي كه مستلزم مذاكره و اصلاح نباشند- مانند طرح پيشنهاد فوريتي يا پيشنهاد تجديد‌نظر (37) - يك عضو مي‌تواند در حاليكه پيشنهاد روي ميز گذاري در دست بررسي است تقاضاي صحن كند. براي اين كار، عضو برمي‌خيزد و صحبت رئيس را- بلافاصله بعد از آنكه گفت: «پيشنهاد و حمايت مي‌شود موضوع‌(هاي) در دست بررسي روي ميز گذاشته شود» و قبل از اخذ رأي - با گفتن «آقاي رئيس!» قطع مي‌كند. رئيس با اين جواب كه «عضو براي چه بلند شده است؟» به عضو تأييد محدود اعطاء مي‌كند.

پس از روي ميز گذاري يك موضوع، اگر اقدام بيشتري از سوي مجمع براي رسيدن به كار مورد نظر لازم باشد، رئيس بلافاصله، به عنوان نمونه، مي‌گويد: «آيا براي تعليق قواعدي كه مانع از استماع نطق سخنگو در اين زمان مي‌شود پيشنهاد ديگري هست؟» (يا، «رئيس در نظر دارد پيشنهادي را براي . . . »)