دستورنامه رابرت در ایران

بیست و پنجمین دفتر «خاطرات زیرخاکی»، ویژه اسفند ماه ۱۴۰۲، با پیشگفتاری با عنوان: دوگانه «اسلامی‌ایرانی» در مدار رقابت، در ۲۶۰ صفحه، منتشر شد.

در این دفتر، طبق معمول، روند پیشرفت «جهش فرهنگی»، در دو عرصه نظری و عملی، طی اسفند ماه ۱۴۰۲ با حزئیات تشریح و روایت شده است.

منظور از «جهش فرهنگی» مجموعه‌ی تلاش‌های دسته‌جمعی آن گروه از فعالان اجتماعی پروفشنال است که می‌کوشند با علم حقوق پارلمانی و قواعد بازی دموکراسی، به مثابه مهارت ساخت «دموکراسی حقیقی» آشنا شوند و در جهت ساخت چنان جامعه‌ای به خودشان و به مردم علاقمند به حاکمیت بر سرنوشت خویش در یک جامه مدرن، سازمان دهند.

فهرست مطالب بیست و پنجمین دفتر «خاطرات زیرخاکی» در ادامه این نوشته تقدیم شده است.

علاقمندانی که تمایل دارند این کتاب را دریافت کنند می‌توانند با شماره تلفن‌های ۸۸۹۱۱۰۱۷ و ۰۹۳۵۶۵۲۸۶۱۱ (داود حسین، دفتر کادرها) تماس بکیرند یا پیام بگذارند تا متن الکترونیکی یا کاغذی کتاب به آنان تقدیم شود.

گفتنی است متن پی‌دی‌افی کتاب‌های «کادرها»، که نقش نشریات آموزشی کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت را ایفا می‌کنند، رایگان یا همت عالی است. علاقمندانی که بخواهند بابت دریافت کتاب‌ها و کمک به تداوم «جهش فرهنگی» مبلغی پرداخت کنند، می‌توانند کمک‌های خود را به شماره‌ی حسابی که تقدیم می‌شود واریز کنند.

مبالغ دریافتی زیر نظر هیأت امنای دفتر کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت (کادرها)‌هزینه خواهد شد. سرکار خانم طاهره نقی‌ئی، و آقایان علی‌ اصغر تک‌دهقان، کمال حسینی، شهرام حلاج، عبدالفتاح سلطانی، سهیل فاضلی و علیرضا هاشمی، اعضای هیأت امنا هستند که بر نحوه هزینه‌ کردن کمک‌های مالی دریافتی، طبق اصولی که اعلان خواهد شد، نظارت خواهند کرد و گزارش دخل و خرج وجوه دریافتی را به صورت علنی منتشر خواهند کرد.

فهرست مطالب کتاب:

بیست و چهارمین دفتر «خاطرات زیرخاکی»، ویژه بهمن ۱۴۰۲، با پیشگفتاری در مورد «تدارک تأسیس انجمن‌های طراز نوین شهر و روستا»، در ۲۷۰ صفحه، منتشر شد. این دفتر نیز، مانند دفاتر قبلی، تجربه‌های «دفتر کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت» را، طی بهمن ماه ۱۴۰۲، با جزئیات روایت و ثبت کرده است. بنا بر این، نام تمام کسانی که به نحوی با این تجربه‌ی مشترک فعالان اجتماعی پروفشنال، در ارتباط بوده‌اند، در این جریده، به یادگار، ثبت شده است تا آیندگان در باره تعهد امروز آنان به نیکی یاد کنند.

در ادامه این نوشته، پیشگفتار این شماره دفتر «خاطرات زیرخاکی» همراه با فهرست مطالب آن تقدیم شده است.

علاقمندانی که تمایل دارند این کتاب را دریافت کنند می‌توانند با شماره تلفن‌های ۸۸۹۱۱۰۱۷ و ۰۹۳۵۶۵۲۸۶۱۱ (داود حسین، دفتر کادرها) تماس بکیرند یا پیام بگذارند تا متن الکترونیکی یا کاغذی کتاب برای آنان ارسال شود.

گفتنی است متن پی‌دی‌افی کتاب‌های «کادرها»، که نقش نشریات آموزشی کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت را ایفا می‌کنند، رایگان یا همت عالی است. علاقمندانی که بخواهند بابت دریافت کتاب‌ها و کمک به تداوم «جهش فرهنگی» مبلغی پرداخت کنند، می‌توانند کمک‌های خود را به شماره‌ی حسابی که تقدیم می‌شود واریز کنند.

مبالغ دریافتی زیر نظر هیأت امنای دفتر کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت (کادرها)‌هزینه خواهد شد. سرکار خانم طاهره نقی‌ئی، و آقایان علی‌ اصغر تک‌دهقان، کمال حسینی، شهرام حلاج، عبدالفتاح سلطانی، سهیل فاضلی و علیرضا هاشمی، اعضای هیآت امنا هستند که بر نحوه هزینه‌ کردن کمک‌های مالی دریافتی، طبق اصولی که اعلان خواهد شد، نظارت خواهند کرد و گزارش دخل و خرج وجوه دریافتی را به صورت علنی منتشر خواهند کرد.

بیست و سومین دفتر «خاطرات زیرخاکی»،‌ ویژه دی ماه ۱۴۰۲، با پیشگفتار: در باره «سواد دموکراسی»‌، در ۲۸۰ صفحه منتشر شد.
در این دفتر، تجربه‌های کارگاه‌های آموزش، ترویج و تمرین قواعد مندرج در کتاب «دستورنامه رابرت» که طی دی ماه ۱۴۰۲ برگزار شده است، برای آگاهی تمام فعالان اجتماعی پروفشنال، که در پی بازآفرینی جوامع ایرانی بر اساس قوانین آگاهانه، منصفانه و مورد توافق هستند، با جزئیات تشریح شده است.
خاطر نشان می‌کند،‌ هر یک از کارگاه‌هایی که با هدف ارتقای مهارت‌های رهبری گروهی در ساختن جوامع «مردم خودقانون‌گذار» برگزار می‌شود، یک آزمایشگاه تحقیق و توسعه برای انکشاف مداوم گفتمان «جهش فرهنگی» هم محسوب می‌شود که با مشارکت فعالان اجتماعی پروفشنال در پی انتقال تجربه‌های ساخت جامعه مدرن در یک بازه زمانی کوتاه و فشرده به علاقمندان است.
«سواد دموکراسی»‌ که موضوع پیشگفتار بیست و سومین دفتر «خاطرات زیرخاکی» است، عنوان کتابی است که همین تجربه‌‌های کشف شده در جریان آموزش و ترویج قواعد بازی دموکراسی به فعالان اجتماعی پروفشنال را به زبان ساده، و غیرفنی و جذاب توضیح می‌دهد.
فهرست مطالب این کتاب در ادامه تقدیم می‌شود و علاقمندانی که تمایل دارند این کتاب را دریافت کنند می‌توانند با شماره تلفن‌های ۸۸۹۱۱۰۱۷ و ۰۹۳۵۶۵۲۸۶۱۱ (داود حسین) تماس بکیرند تا متن الکترونیکی یا کاغذی کتاب برای آنان ارسال شود.
گفتنی است متن الکترونیکی کتاب «کادرها»، که نقش نشریه آموزشی داخلی کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت را ایفا می‌کند، رایگان یا همت عالی است. علاقمندانی که بخواهند بابت دریافت کتاب و کمک به تداوم «جهش فرهنگی» مبلغی پرداخت کنند، می‌توانند کمک‌های خود را به شماره‌ی حسابی که تقدیم می‌شود واریز کنند.
مبالغ دریافتی زیر نظر هیأت امنای دفتر کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت (کادرها)‌هزینه خواهد شد. سرکار خانم طاهره نقی‌ئی، و آقایان علی‌ اصغر تک‌دهقان، کمال حسینی، شهرام حلاج، عبدالفتاح سلطانی، سهیل فاضلی و علیرضا هاشمی، اعضای هیآت امنا هستند که بر نحوه هزینه‌ کردن کمک‌های مالی دریافتی، طبق اصولی که اعلان خواهد شد، نظارت خواهند کرد و گزارش دخل و خرج وجوه دریافتی را به صورت علنی منتشر خواهند کرد.
در ادامه فهرست مطالب بیست و سومین دفتر «خاطرات زیرخاکی» تقدیم می‌شود.

بیست و دومین دفتر خاطرات زیرخاکی ویژه آذر ماه ۱۴۰۲ با عنوان فرعی «بازآفرینی روحانیت به مثابه پروفشن» در بیش از ۲۰۰ صفحه به صورت الکترونیکی منتشر شد. متن کامل پیشگفتار این دفتر در ادامه تقدیم علاقمندان می‌شود.

دومین شماره «اتیکز»،‌ نشریه «مؤسسه اخلاق پزشکی ایرانیان» نیز که متن کامل بیانیه «بازآفرینی پروفشن‌ها از شبه‌پروفشن‌های دولتی»، خرداد ماه ۱۳۸۶، در آن منتشر شده بود، به پیوست این دفتر در اختیار علاقمندان قرار می‌گیرد.

در این خاطرات،‌ تجربه‌های روزمره راوی در جریان آموزش، تمرین و ترویج قانون عام پارلمانی و علم حقوق پارلمانی، آن طور که در کتاب دستورنامه رابرت تشریح شده است، روایت و توصیف می‌شود. این رووایت‌ها روند تعمیق و بسط «جهش فرهنگی» را با جزئیات تشریح می‌کنند،‌ به نحوی که خوانندگان بتوانند انکشاف مداوم جنبه‌های تئوریک و پراتیک این جهش را دنبال کنند.

علاقمندان به دریافت متن کامل خاطرات زیرخاکی با تلفن شماره ۸۸۹۱۱۰۱۷ و ۰۹۳۵۶۵۲۸۶۱۱ تماس بگیرند.

متنی پی‌دی‌افی خاطرات زیرخاکی، به صورت رایگان یا همت عالی تقدیم خواهد شد. در صورت تمایل به دریافت متن کاغذی آن‌ها، هزینه‌های تکثیر و ارسال استعلام و اعلام می‌شود.

مراسم «عمامه‌گذاری» هنگام ورود طلاب به کسوت روحانیت، محاکمه و «خلع لباس» عضوی که زی‌طلبگی (کد اتیکز) روحانیت را نقض کند، عضویت در تشکیلات سلسله‌مراتبی مبتنی بر تخصص و تعهد (حجت‌الاسلام، آیت‌الله، آیت‌الله العظمی، و مرجع)، اعطای درجه اجتهاد (پروفشنال) به اعضای مجتهد، استقلال در گزینش اعضا و تدوین برنامه‌های آموزشی، و به طور کلی، استقلال در تمام امور مربوط به روحانیت، از جمله مهم‌ترین خصوصیات روحانیت در ایران قبل از انقلاب ساال ۵۷ بود و نشان می‌داد، روحانیت در ایران، تا چه اندازه به خصوصیات استاندارد «پروفشن‌های باستانی» نزدیک بود.

حتی الزام کسانی که به جرگه «امت اسلام» در می‌آیند، به بیان علنی «شهادتین»، دقیقاَ به همان معنای «پروفشن» است و هنوز هم در ادبیات غربی، شهادتین را «پروفشن ایمان اسلامی» می‌دانند.

«پروفشیو» یک کلمه لاتین است به معنای شهادت می‌دهم. و «پروفشن» که به معنای اظهار علنی یک عقیده الزام‌آور است، در عین حال، نام گروه‌هایی از متخصصان باستانی بود که هدفشان تأمین یک خیر عمومی بود و هر کس به کسوت آنان درمی‌آمد، می‌بایست به صورت علنی تعهد خود را به هدف‌های اعلام شده آن پروفشن اظهار می‌کرد و بعد از آن بود که می‌توانست لباس آن پروفشن را بر تن کند.

پروفشن‌های باستانی عبارت بودند از طبابت، روحانیت، قضاوت و تعلیم و تربیت. اما، در دوران مدرن، و با گسترش روز‌افزون تقسیم کار اجتماعی، بیش از ۵۰ پروفشن شناسایی شده است و یکی از خصوصیات جوامع مدرن این است که دولت سیاسی، که به طور طبیعی کانون اختلافات و کشمکش‌های سیاسی است، در امور پروفشنال این پروفشن‌ها مداخله نکند و پروفشن‌ها نیز، مانند نهاد دین، آدکادمی، خانواده، و رسانه، از دولت سیاسی مستقل باشند و امور خودشان را خودشان تمشیت کنند.

بر خلاف شبه‌ پروفشن‌های مدرنی که در ایران معاصر و با اراده و خواست دولت‌های اقتداگرای مرکزی و از طریق اعزام دانشجو به کشورهای توسعه‌یافته، در کشور تأسیس شدند، و از همان ابتدا فاقد استقلال پروفشنال بودند، مهم‌ترین خصوصیت روحانیت به مثابه پروفشن این بود که استقلال خود را از دولت سیاسی حفظ کرده بود.

با این همه، و به دلایلی که تبیین آن‌ها در قلمرو تاریخ قرار می‌گیرد، گروهی از روحانیون ـ در کسوت روحانیت - وارد میدان مبارزه سیاسی شدند و بعد از پیروزی انقلاب سال ۵۷ برای بازسازی جامعه بر اساس عقاید دینی خود و هوادارانشان، قدرت سیاسی را قبضه کردند و جهان را در برابر تجربه‌های عجیبی قرار دادند که پیامدهای آن هنوز در راه است و چه بسا «عمامه‌پرانی» طلیعه آن باشد.

آینده اسلام و روحانیت در پی این تجربه‌ی منحصر به فرد قابل پیش‌گویی نیست. با این همه، آن دسته از فعالان اجتماعی که می‌کوشند آینده مطلوب را ـ حتی‌القدور ـ بر اساس تعقل و خردورزی بنا کنند، یکی از معضلات جامعه امروز ایران را سیاسی شدن‌ نهادهایی می‌دانند که باید بدون مداخله دولت سیاسی امور خود را مدیریت کنند. پروفشن‌ها یکی از مهم‌ترین این نهادها هستند. و به همین خاطر طرح ملی «ارتقای پروفشن‌گرایی در شبه‌پروفشن‌های ایرانی»، در آینده به مجمع انجمن اصلی تقدیم خواهد شد تا در صورت تصویب نسبت به فراهم‌سازی زمینه‌های لازم برای استقلال پروفشن‌ها از دولت سیاسی اقدامات لازم صورت بگیرد.

«بازآفرینی روحانیت به مثابه پروفشن» نیز، یکی از طرح‌هایی است که از سال‌ها پیش به جنبه‌های مختلف آن فکر شده است. با این همه، ایجاد هسته اولیه برای تأسیس سازمانی به منظور تحقق این طرح، مستلزم این بود که کسانی که شایستگی لازم را دارند، آستین همت بالا بزنند.

روز جمعه ۳ آذر ۱۴۰۲ نخستین نشست هسته سه‌ نفره‌ای برگزار شد که یکی از اعضای آن آقای احمدرضا احمدپور است که امید می‌رود از ایده «بازآفرینی روحانیت به مثابه پروفشن» حمایت کند.

گزارشی که در ادامه نقل می‌شود، روایت نخستین نشست این هسته سه نفره است که موضوع آن طرح «باز‌افرینی روحانیت به مثابه پروفشن» است. این گزارش بخشی از دفتر بیست و دوم «خاطرات زیرخاکی»، ویژه آذر ماه ۱۴۰۲ است که در پایان آذر ماه منتشر خواهد شد.

علاقمندان به دریافت متن کامل خاطرات زیرخاکی با تلفن‌های ۸۸۹۱۱۰۱۷ و ۰۹۳۵۶۵۲۸۶۱۱ تماس بگیرند.

متنی پی‌دی‌افی خاطرات زیرخاکی، به صورت رایگان یا همت عالی است. در صورت تمایل به دریافت متن کاغذی آن‌ها، هزینه‌های تکثیر و ارسال استعلام و اعلام خواهد شد.

بیست و یکمین دفتر «خاطرات زیرخاکی»، ویژه آبان ماه ۱۴۰۲ در بیش از ۲۰۰ صفحه برای توزیع آماده شد. این خاطرات، تجربه‌های منحصر به فرد ترویج تدریجی و زیرخاکیِ قواعد عادلانه و آگاهانه ساخت جامعه مدرن را در شرایط امروز ایران، روایت می‌کند.

پیشگفتار بیست و یکمین دفتر «خاطرات زیرخاکی»، با عنوان «در تدارک مرحله سوم»، ضمن مرور اجمالی خصوصیات مراحل سه‌گانه «جهش فرهننگی»، به اختصار توضیح می‌دهد که برای تدارک برگزاری مجمع مؤسس انجمن اصلی، به عنوان نخستین انجمن طراز نوین ایرانیان، که قرار است با دعوت از تمام فعالان اجتماعی پروفشنال که از هدف‌ سه‌ وجهی انجمن اصلی حمایت می‌کنند، تأسیس شود، چه اقدامتی در دست انجام است.

متن کامل پیشگفتار بیست و یکمین دفتر خاطرات زیرخاکی، در ادامه تقدیم می‌شود.

برای دریافت بیست و یکمین دفتر «خاطرات زیر‌خاکی» با دفتر کادرها تماس بگیرید.

متن پی‌دی‌افی این کتاب، رایگان یا «همت عالی» است. در صورت تمایل به دریافت متن کاغذی، هزینه تکثیر همراه با هزینه حمل و نقل استعلام و اعلام خواهد شد تا در صورت تمایل واریز شود.

با احترام
دفتر کادرها

۸۸۹۱۱۰۱۷
۰۹۳۵۶۵۲۸۶۱۱

«دموکراسی حقیقی؛ هم استراتژی هم تاکتیک» عنوان پیشگقتار هیجدهمین دفتر «خاطرات زیرخاکی»‌ است که همان ماه (مرداد ۱۴۰۲) برای انتشار آماده بود اما به دلیل تکمیل نشدن همین پیشگفتار، انتشار آن با تأخیر مواجه شد. راویِ «خاطرات زیرخاکی» در خاطره‌‌نگاری روز ۱۰ آبان توضیح داده است نوشتن این پیشگفتار با چه مشکلات نظری‌ای مواجه شده است. به نظر می‌رسد این نوشته نه فقط برای آن گروه از فعالان اجتماعی که سرنوشت «جهش فرهنگی» را دنبال می‌کنند و خودشان را در ساختن این سرنوشت شریک می‌دانند، بلکه برای آن دسته از اهل اندیشه که مایلند با پویایی‌های اندیشه از نقطه نظر ارسطو آشنا شنوند مفید خواهد بود. به همین دلیل،‌ متن کامل خاطره‌ نگاری روز ۱۰ آبان از بیست و یکمین دفتر خاطرات زیرخاکی در ادامه تقدیم علاقمندان می‌شود:

به کوشش و همت سرکار خانم مهناز پزشک عضو شورای مرکزی «جامعه زنان انقلاب اسلامی» و مسؤل روابط عمومی و دبیر دفتر سیاسی این حزب، نخستین نشست از سلسله نشست‌های شورای مرکزی جامعه زنان انقلاب اسلامی برای آشنایی با «علم حقوق پارلمانی» - آنطور که در کتاب دستورنامه تشریح شده است، عصر روز چهارشنبه ۲۶ بهمن ۱۴۰۱ در دفتر مرکزی این حزب در تهران برگزار شد و - مهم این که - مورد استقبال اعضای این شورا قرار گرفت. این استقبال نشانه چیست؟

«علم حقوق پارلمانی» شاخه‌ای تخصصی از علم حقوق است که روابط حقوقی اعضای یک مجمع تصمیم‌گیری را تبیین و استدلال می‌کند. و چون، این روابط در دوران مدرن، طی چند صد سال در جریان مذاکرات نمایندگان در «پارلمان» انگلستان ساخته و پرداخته شد، به آن «حقوق پارلمانی» گفته می‌شود؛ اصطلاحی که توماس جفرسون، نخستین رئیس مجلس سنای ایالات متحده آمریکا آن را به کار برد.

هر عضو در هر مجمع تصمیم‌گیری سه حق بنیادین دارد که عبارتند از: حق دادن پیشنهاد، حق شرکت در مذاکرات، و حق دادن رأی. هرچند وزن حقوق اعضای هر مجمع تصمیم‌گیری برابر است، با این همه، و در جریان مذاکرات، گروه‌های اقلیت و اکثریت شکل می‌گیرد، و در نتیجه، تنظیم روابط حقوقی بین اعضای یک مجمع تصمیم‌گیری به نحوی که حقوق فرد، جمع، اقلیت، اکثریت، و غائبان، در طول فرایندهای پیچیده‌ی تصمیم‌گیری گروهی، به شیوه‌ای متوازن تعیین و تعریف شود، امر پیچیده‌ای است که موضوع اصلی شاخه تخصصی علم حقوق پارلمانی است.

تا وقتی تعداد اعضای یک مجمع تصمیم‌گیری از تعداد انگشتان یک دست بیشتر نباشد، و موضوعات مورد مذاکره نیز با ریش‌سفیدی و کداخدمنشی حل و فصل شوند و اعضای مجمع بتوانند با اجماعی عمومی به تصیم مشترک برسند، به قاعده نیاز نخواهد بود. اما اگر یک سازمان، به خصوص یک حزب سیاسی، بخواهد در سطح کشور به میلیون‌ها عضو بالقوه خود سازمان بدهد، بدون قواعدی که در جهان متمدن به عنوان «رویه پارلمانی‌» شناخته می‌شود، قادر به این کار نخواهد بود. بی‌دلیل نیست که - به قول معروف - در ایران معاصر، هرگاه دو نفر می‌‌شویم،‌ حزب درست می‌کنیم، و هرگاه سه نفر بشویم، انشعاب خواهیم کرد!

یکی از مخاطبان اصلی دفتر کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت (کادرها) برای معرفی کتاب دستورنامه، مسؤلان احزاب سیاسی بودند. به گواهی مستنداتی که در «خاطرات زیرخاکی» آمده است، و نیز، به گواهی کسانی که با جدیت و تلاش سعی کردند این قواعد به مسؤلان این احزاب معرفی شوند، می‌توان با اطمینان گفت که هیچ کدام از این تلاش‌ها موفقیت‌آمیز نبودند. چرا؟

با عنایت به همین واقعیت‌هاست که اظهار تمایل اعضای شورای مرکزی حزب «جامعه زنان انقلاب اسلامی» به آشنایی با علم حقوق پارلمانی و قانون عام پارلمانی، می‌تواند نشانه‌ی این باشد که تحولات مثبتی رخ داده است. آنچه که در ادامه می‌آید کوششی است برای تشریح این تحولات احتمالی و توضیح علل آن‌ها:

بخش‌های دیگری از «خاطرات زیرخاکی» مترجم کتاب دستورنامه رابرت، به صورت یک فایل پی‌دی‌افی، در انتهای این صفحه بارگذاری شده است. در این روزنوشت‌ها، بعضی از تجربه‌های پائیز سال ۱۳۹۶ برای ترویج، آموزش و تمرین قانون عام پارلمانی - آنطور که در کتاب دستورنامه رابرت تشریح و تبیین شده - مستندسازی شده است.

یکی از مهم‌ترین تجربه‌های این دوره، اداره نشست‌های مجمع تأسیسی انجمن دانش‌آموختگان دانشکده سینما و تأتر دانشگاه هنر تهران بر اساس این قواعد و با مدیریت مشاور پارلمانی بود که یک نقطه عطف تاریخی در تاریخچه «جهش تمدنی نامرئی» در ایران امروز محسوب می‌شود. این تجربه،‌ از یک سو، تبلور به ثمر نشستن بیش از یک دهه تلاش برای فهم و مسلط شدن بر این قواعد بود و. از سوی دیگر، که بسیار مهم‌تر است، تبلور به نتیجه رسیدن بیش از یک دهه تلاش برای به کارگیری این قواعد در مجامع تصمیم‌گیری ایرانیان بود که وقتی دور هم جمع می‌شوند، به قول یک روشنفکر معاص ایرانی - شبیه یه یک گله گربه رفتار می‌کنند: هر کس هر کاری را که خودش درست می‌داند انجام می‌دهد: تداوم چرخه آشوب/استبداد! این تجربه نشان داد کافی است مدیر جلسه با قواعد دستورنامه رابرت کاملا آشنا و به آن‌ها مسلط باشد، و مهم‌تر، مهارت به کارگیری این قواعد برای اداره گله گربه‌ها را نیز - بعد از یک دهه خون دل خوردن مستمر - کسب کرده باشد!

همینجا باید تأکید کرد آن تجربه منحصر به فرد که نقطه عطفی در تاریخچه «چهش تمدنی نامرئی» بود، جز با تلاش‌های صمیمانه آقای شهریار رشید علیپور و جز با سعه‌صدر و بررگواری دکتر اسماعیل شفیعی رئیس وقت دانشکده سینما و تأتر، و جز با بربادری هنرمندانی که در آن نشست‌ها شرکت می‌کردند، ممکن نمی‌شد. هرچند آن انجمن به دلایلی بی ارتباط با قواعد عرف پارلمانی، به کودک‌مرگی مبتلا شد و آن همه سرمایه اجتماعی به هدر رفت، اما فرصت منحصر به فردی برای یک جهش فرهنگی را فراهم ساخت. پس باید از تمام آنان تشکر کرد.

با این امید که انتشار «خاطرات زیرخاکی»، تمام کسانی را که طی بیش از یک دهه‌ی اخیر با قواعد پیش‌گزیده اداره مجامع تصمیم‌گیری آشنا شده‌اند، به صرافت اندازد تا هر کجای ایران که هستند، یکدیگر را بازیابند و دست در دست هم، کتشی را از غرق شدن در گرداب‌ها نجات دهند.

در ادامه یکی از روزنوشت‌های پائیز ۱۳۹۶ به عنون نمونه، تقدیم می‌شود:

خاطرات زیرخاکی: سال ۱۳۹۱
خاطرات زیرخاکی: یسال ۱۳۹۲
خاطرات زیرخاکی: سال ۱۳۹۳
خاطرات زیرخاکی: سال ۱۳۹۴
خاطرات زیرخاکی: سال ۱۳۹۵
خاطرات زیرخاکی: سال ۱۳۹۶

پا به پای رشد بذری که در پی آشنایی با کتاب دستورنامه رابرت در فرهنگ ایرانیان کاشته شد، وزنِ بارِ نوشتن «خاطرات زیرخاکی» بر دوش مترجم این کتاب نیز کاهش می‌یافت. چرا؟ دلیلش روشن است: تعداد هرچه بیشتری از ایرانیان خوش ذوق و دست به قلم شاهد سر به در آوردن این نهال از زیر خاک بودند و هستند و می‌توانستند و می‌توانند داستان رشد این نهال را از زوایای گوناگون روایت کنند.

با تأسیس هر کارگاه آموزش دستورنامه رابرت و یا تأسیس هر انجمن جدید بر اساس این قواعد، دست کم از یک عضو آن کارگاه یا انجمن خواسته می‌شد که به عنوان «مورخ»، بکوشد تا تاریخ آن کارگاه یا انجمن را، حتی اگر طبق معمول مضحمل شد و فروپاشید، جایی ثبت کند تا آیندگان، دست کم بتوانند از این همه شکست‌های تلخ ما درس بگیرند. آیا آن «مورخان»‌ انتصابی به وعهد خود وفا خواهند کرد؟ و آیا آیندگان از این شکست‌ها درس خواهند گرفت؟

اگر قرار بود تمام آن تجربه‌ها منجر به محلی‌سازی روش استفاده از این قواعد در فرهنگ ایرانیان شده باشد، با اطمینان می‌توان گفت که این هدف محقق شده است و نتیجه آن را هم آیندگان تأیید خواهند کرد. جزوه‌ راهماهای متعددی در دست تهیه است که این تجربه‌ها را به صورت مکتوب تقدیم علاقمندان خواهند کرد. بعضی از آن‌ها در همین وب سایت در دست انتشار هستند و علاقمندان می‌توانند به آن‌ها مراجعه کنند.

بعد از این مقدمه، خاطر نشان می‌شود که «خاطرات زیرخاکی» مربوط به تجربه‌های سال ۱۳۹۵ مترحم کتاب دستورنامه رابرت، به صورت یک فایل پی‌دی‌افی در انتهای این صفحه بارگذاری شده است و به عنوان مشت نمونه خروار، روزنوشت جمعه ۲۵ تیر ۱۳۹۵ به صورت متن در ادامه تقدیم می‌شود. این روزنوشت به دستاوردهای معرفی دستورنامه رابرت به اعضای «مجمع رابطان تشکل‌های فرهنگی کشور» اختصاص دارد. اگر وقت و حوصله دارید، با هم بخوانیم:

خاطرات زیرخاکی: سال ۱۳۹۱
خاطرات زیرخاکی: یسال ۱۳۹۲
خاطرات زیرخاکی: سال ۱۳۹۳
خاطرات زیرخاکی: سال ۱۳۹۴
خاطرات زیرخاکی: سال ۱۳۹۵
خاطرات زیرخاکی: سال ۱۳۹۶