در این بخش اخبار و گزارش فعالیتهای جامعه/انجمن/سازمانهایی ارایه میشود که بر اساس قواعد دستورنامه رابرت تأسیس شده و اداره میشوند.
حدود پانزده سال پیش که فعالیت دفتر کادرها برای آموزش دستورنامه رابرت شروع شد، هرگز تصور نمیشد که مسؤلیت ساخت جامعههای مدرن بر اساس حقوق پارلمانی نیز برعهدهی دفتر کارگاههای آموزش دستورنامه رابرت بیافتد. به این دلیل ساده که از مشروطه به این طرف که ساخت جامعه مدرن بر اساس قانون اساسی/اساسنامه رواج یافته است، هزاران هزار جامعه مدرن در قالب انواع شرکتها، سازمانها، احزاب و انجمنها در کشور تأسیس شده است که همه آنها از روی مدلهای خارجی کپیسازی شده است. اما ساخت جامعه با ساخت محصولات صنعتی تفاوت ماهوی دارد.
وقتی افراد یک جامعه طبیعی دور هم جمع میشوند تا بر اساس توافق خودشان (یعنی بر اساس: قرارداد اجتماعی، یا اساسنامه/قانون اساسی) به جامعه/انجمن/سازمان خودشان ساختار بدهند، این ساختار، خواه ناخواه، برآمده از رفتار متقابل این افراد خواهد بود که فرهنگ همان جامعه به آن شکل میدهد. به همین خاطر، به رغم تأسیس هزاران هزار جامعه به ظاهر مدرن طی سدهی اخیر در ایران، بدون استثنا تمام این جوامع بر اساس همان فرهنگ هیأتی عمل میکنند که در درون فرهنگ جامعه جریان دارد. بدیهی است، تا وقتی این جوامع کوچک باشند و کارهای پیش پا افتاده انجام میدهند، فرهنگ هیأتی جواب میدهد. اما به محض این که قرار است این جوامع به اصطلاح مدرن کارهای بزرگ، پیچیده و بلند مدت انجام دهند، مثلا، کشور را اداره کنند، ناکارآمدی و فشل بودن آنان آشکار میشود و البته، این ناکارآمدی را با درآمدهای نابشی از فروش نفت جبران میکنند.
دفتر کادرها در ابتدا با خوش خیالی تصور میکرد که تمام این جوامع به اصطلاح مدرن، از مهارت ساخت جامعه بر اساس علم حقوق پارلمانی استقبال خواهند کرد و خواهند کوشید تا ساختارهای سازمانی خودشان را بر اساس این علم بازآفرینی کنند. اما تجربه نشان داد، ساختاری قدرتی که در این جامعهها شکل گرفته است، بسیار مقاومتر از آن است که به اصلاحات تن بدهند و چارهای جز ساختن جامعههای جدید بر اساس مهارت جدید باقی نمیماند.
در حالیکه ساخت جامعه مثل ساخت یک بنای عظیم، علاوه بر مهارت و دانش مهندسی، به صدها عامل اصلی دیگر هم نیاز دارد، دفتر کادرها که در ابتدا قرار بود فقط دانش و مهارت مهندسی را در اختیار مدیران و مسؤلان جامعههای مستقر ارایه دهد، مجبور شد نسبت به ساخت جامعههای مدرن نیز اقدام کند. کاری که نه در مسؤلیت دفتر کادرها بود و نه در توانش. اما مجبور شد در این مسیر حرکت کند و البته دستاورها نیز تا اینجا عظیم و قابل توجه بوده است.
در این مرحله جدید، هدف اصلی این است که اعضای انجمنهایی در چارچوب انجمن اصلی تأسیس میشوند، در جریان عمل با قواعد بازی دموکراسی آشنا شوند، چرا که تجربهها نشان داد، اگر کسی که جلسه را اداره میکند بر این قواعد مسلط باشد، و جلسه طبق همین قواعد اداره شود، تمام اعضای حاظر در جلسه، به مرور و به سادگی با این قواعد آشنا میشوند، ضمن اینکه تمام حاضران با چشم خود معجره تحول فرهنگی ناشی از رفتار در چارچوب این قواعد را ملاحظه خواهند کرد. . .
تا کنون انجمنهای متعددی تأسیس شده و این روند ادامه خواهد یافت. تمام این انجمنها یک هدف را دنبال میکنند: آشنایی با پراکتیس پارلمانی، آشنایی با علم حقوق پارلمانی، و کسب مهارت ساخت جامعه بر اساس اراده جمعی که البته تک تک اعضای آن طبق قواعد عقلی و عادلانهای رفتار میکنند که علم حقوق پارلمانی آنها را تبیین و استدلال کرده است.
در این بخش، اخبار این انجمنها، تا انجا که امکان انتشار همگانی داشته باشند، تقدیم میشود:
در چهاردهمین نشست بنیانگذاران «سازمان حامیان تأسیس انجمنهای طراز نوین شهر و روستا» که ساعت ۲۰ روز شنبه ۲۰ بهمن ماه ۱۴۰۳ به صورت الکترونیکی دعوت به دستور شد، این پیشنهاد به تصویب رسید که با همکاری «انجمن گسترش سواد دموکراسی»، یک کارگاه آموزش قواعد دستورنامه رابرت بر اساس «۳۰۰ سئوال آموزشی»، به صورت الکترونیکی برگزار شود تا تمام علاقمندانی که مایلند با قواعد اولیه دموکراسی آشنا شوند، بتوانند در آن کارگاه حضور یابند.
خاطر نشان میشود یکی از شرایط عضویت در «سازمان حامیان تأسیس انجمنهای طراز نوین شهر و روستا» و «انجمن گسترش سواد دموکراسی» این است که داوطلبان عضویت در این دو سازمان، آزمون «۳۰۰ سئوال آموزشی» را با موفقیت طی کرده باشند.
منظور از «۳۰۰ سئوال آموزشی» سندی است مرکب از ۳۰۰ سئوال چند گزینهای که براساس مطالب عمومی و غیرتخصصی کتاب دستورنامه رابرت (قواعد دموکراسی) تنظیم شده است و شرط موفقیت در آزمون این کارگاه آموزشی این است که شرکت کنندگان در کارگاه ـ دست کم ـ به ۷۰ سئوال از ۱۰۰ سئوالی که از بین ۳۰۰ سئوال انتخاب خواهد شد، پاسخ درست بدهند.
هرچند بهترین روش آشنایی با سواد دموکراسی شرکت مکرر در مجامعی است که طبق این قواعد اداره میشوند، با این همه، کارگاه ۳۰۰ ستوال آموزشی فرصت مناسبی در اختیارفعالان سیاسی اجتماعی قرار خواهد داد، تا در سطح تئوریک و از منظر علم حقوق، با مبانی حقوقی قواعد دمکراسی آشنا شوند.
در چهاردهمین نشست سازمان حامیان تأسیس انجمنهای طراز نوین شهر و روستا، خانم روژیا وثوقی، دبیر انجمن گسترش سواد دموکراسی، مسئولیت برگزاری این کارگاه آموزشی را بر عهده گرفت. به این ترتیب، طی چند روز آینده، اطلاعیه فراخوان شرکت در این کارگاه، به صورت عمومی و خصوصی، منتشر خواهد شد.
آنچه در ادامه تقدیم میشود، گزارش مشروح چهاردهمین نشست سازمان حامیان تأسیس انجمنهای طراز نوین شهر و روستاست که این پیشنهاد را مورد بررسی قرار داد و تصویب کرد:
در ششمین نشست هسته اولیه گروه حامیان تأسیس «کنفدراسیون انجیاوهای توسعهگرا» که ساعت ۲۰ روز پنحشنبه ۴ بهمن ۱۴۰۳ با حضور یک عضو جدید (آقای عبدالله مرادی) در دفتر کارگاه های آموزش دستورنامه رابرت (قواعد دموکراسی) برگزار شد، بیانیه تأسیس «گروه حامیانِ» تأسیس این کنفدارسیون به تصویب رسید و قرار شد هر یک از اعضای هسته اولیه گروه حامیان، متن این بیانیه را همراه با دعوتنامهای که مفاد اصلی آن به تصویب گروه رسیده است، برای فعالان اجتماعی پروفشنال که از ایده اتحاد انجیاوهای توسعهگرا در چارچوب «قواعد دموکراسی» (دستورنامه رابرت) حمایت خواهند کرد، ارسال کنند.
خاطر نشان میکند ایده تأسیس کنفدراسیون انجیاوهای توسعهگرا (نام موقت) براساس قواعد دموکراسی، بر این مفروضات بنا شده است که:
۱. در روند تأسیس «گروه حامیان» این کنفدارسیون و تدوین و تصویب اسناد مورد نیاز، اعضای این گروه با قواعد نسبتاً پیچیده سواد دموکراسی آشناتر خواهند شد؛
۲. در پرتو آشنایی عمیقتر اعضای گروه حامیان با قواعد دموکراسی، رویکرد آنان نسبت به موانع توسعه در کشور، به صورت بنیادین متحول خواهد شد و اهمیت ترویج قواعد دموکراسی و ساختن جوامع مردم خودقانونگذار را به عنوان پیششرط ضروری برای توسعهپایدار بهتر درک خواهند کرد؛
۳. این افراد قادر خواهند شد به مرور اعضای انجیاوهای مبتوع خود را نسبت به فراگیری قواعد دموکراسی تشویق و ترغیب کنند؛
۴. و در مرحله بعد، انجیاوهای توسعهگرا، نسبت به بازآفرینی فرهنگسازمانی خود در پرتو قواعد دموکراسی اقدام خواهند کرد؛
۵. و تازه در آن مرحله است که قادر خواهند شد نمایندگان خود را برای برگزاری اجلاس بنیانگذاران کنفدارسیون انجیاوهای توسعهگرا بر اساس قواعد دموکراسی انتخاب و اعزام کنند تا اساسنامه، مانیفست، برنامه استراتژیک و دستور شرف اعضای خود را براساس قواعد دموکراسی تدوین و تصویب کنند.
۶. انتظار میرود این گروه از انجیاوهای توسعهگرا قادر خواهند شد به درک مشترک از اصلیترین مانع توسعه پایدار دست یابند که از طریق آموزش و کسب مهارت قابل رفع است.
با عنایت به نکات فوق، به نظر میرسد بیانیه تشکیل «گروه حامیان تأسیس کنفدراسیون انجیاوهای توسعهگرا» ارزش آن را داشته باشد که به این وسیله در اختیار افکار عمومی قرار بگیرد. متن این بیانیه:
به نظر میرسد یکی از جلوههای تحولات عمیق در مناسبات اجتماعی در ایران معاصر، تحولاتی است که در سطح محلات ظهور و بروز یافته است.
میان سالانی که زندگی در محلات قدیمی، به ویژه در شهرهای کوچک را تجربه کردهاند، به صورت شهودی درک میکنند که مناسبات موجود بین ساکنان محلات امروزی، به ویژه در کلانشهرها، تا چه اندازه تغییر کرده است.
در حالی که، به عنوان نمونه، کسب اخبار و اطلاعات در جوامع سنتی مستلزم برقراری ارتباط چهره به چهر بود، در دنیای مدرن، رادیو، تلویزیون، و اینروزها گوشی تلفن همراه، تقریباً تمام اطلاعات و اخبار مورد نیاز را در اختیار افراد قرار میدهند.
به عنوان یک نمونه جدیدتر، در حالی که خرید کالاهای مورد نیاز مستلزم رفتن به بازارچه محله بود، این روزها خریدهای آنلاین این حد از روابط بین اهالی محل را هم غیرضروری ساخته است.
به این ترتیب، مجموعهای از تحولات اجتماعی سبب شده است که گاهی حتی ساکنان یک مجتمع مسکونی از دیدار هم محروم بمانند.
هدف این نوشته مختصر، تحلیل جامعهشناختی تحولاتی نیست که زندگی در محلات، در گذار از سنت به مدرنیته، تجربه کردهاند. مسئله این است که آیا میشود به جای مناسبات سنتی در محلات که محصول روندهای خود به خودی زندگی بودند و به صورت فعلی در آمدهاند، نوع دیگری از زندگی محلی را به صورت آگاهانه سازمان داد؟
ایده تأسیس «انجمنهای محلی توسعهپایدار بر اساس قواعد دمکراسی» پاسخی است به این نیازکه مراحل آزمایشی خود را طی میکنند.
بر اساس این طرح، اهالی هر محله، به صورت داوطلبانه و آگاهانه، در یک فضای عمومی دور هم جمع میشوند و با حفط حریم خصوص افراد و احترام به استقلال خانوادهها، در چارچوب قواعد عقلی مورد توافق، در مورد ارتقای کیفیت زندگی اعضای انجمن محلی با هم همکاری خواهند کرد.
بدیهی است بین این نوع از انجمنهای محلی که هدفشان ارایه خدمات به اعضای انجمن است، با حکومتهای محلی که در باره مشاعات محله تصمیم میگیرند، و تصمیماتشان برای اهالی محل حکوم قانون خواهد داشت، و در نتیجه، تمام
اهالی محل، خواسته یا ناخواسته، عضو آن محسوب میشوند. تفاوت حقوقی وجود دارد.
در حالی که هدف اعلام شده «سازمان حامیان تأسیس انجمنهای طراز نوین شهر و روستا» تسهیل و تسریع روند تشکیل حکومتهای محلی بر اساس قواعد دموکراسی در سطح کشور است، انجمن خانه مانا میتواند همین نقش را در امر تشکیل انجمنهای توسعه پایدار محلات ایفا کند.
گزارشی که در ادامه تقدیم میشود، دستاوردهای انجمن خانه مانا را در این زمینه توصیف میکند:
گروه حامیان تأسیس انجمن اصلی (نام موقت) قطعنامه «تعریف پروفشن» را در هیجدهمین نشستِ دوره دوم فعالیت خود که روز سهشنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۹ در دفتر کارگاههای آموزش دستورنامه رابرت برگزار شد، به تصویب رساند.
از آنجا که قرار است نخستین نشست بنیانگذاران این انجمن عصر روز سهشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ برگزار شود، و روند دعوت از بنیانگذاران نسل اول انجمن اصلی آغاز شده است و قرار است از طریق گفتگو با آنان، پیشنویس کد اتیکز (دستور شرف) اعضای انجمن اصلی نیز تدوین شود، ضروری به نظر رسید تا قطعنامه «تعریف پروفشن» به صورت علنی منتشر شود و به این وسیله در اختیار افکار عمومی قرار بگیرد. از همین رو، متن این قطعنامه در ادامه تقدیم میشود.
خاطر نشان میکند نخستین مرحله از فعالیت گروه حامیان تأسیس انجمن اصلی، با برگزاری نخستین نشست کارگاه هماندیشی عرف پارلمانی در روز یکشنبه ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۹۱ آغاز شد. هدف آن کارگاه، آشنایی با قواعد دموکراسی (تشریح شده در کتاب دستورنامه رابرت) و همفکری و همکاری برای کشف بهترین روش آموزش، تمرین و ترویج این قواعد در فرهنگ ایران بود.
دومین مرحله از فعالیت گروه حامیان تأسیس انجمن اصلی، با این هدف آغاز شد که با دعوت از فعالان اجتماعی پروفشنال (حرفهای) نخستین انجمن ایرانی به مثابه یک سازمان پروفشنال تأسیس شود که هدف آن کمک به بازآفرینی انواع جوامع شبهمدرن براساس قواعد دمکراسی است.
قرار است با دعوت از حدود ۵۰ نفر از فعالان سیاسی اجتماعی که طی این مدت با قواعد دموکراسی کموبیش آشنا شدهاند و متعهدند که در چارچوب همین قواعد دموکراسی، انجمن اصلی را تأسیس کنند و در عین حال فرصت و امکان و اراده لازم برای تأسیس یک سازمان پروفشنال را دارند، دعوت شود تا عصر روز سهشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ در نخستین نشست اجلاس مؤسس این انجمن حضور یابند.
اما متن قطعنامه «تعریف پروفشن»:
در حالی که قرار است عصر روز سهشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ نخستین نشست اجلاس بنیانگذاران انجمن اصلی به صورت حضوری برگزار شود ـ البته اگر تحولات عجیب و غریبی که جامعه آبستن آن است طور دیگری رقم نزند ـ لازم است چند سلسله اقدامات مختلف اما به هم مرتبط، به موازات هم صورت پذیرد که یکی از آنها معرفی مفهوم «پروفشن» و «پروفشنگرایی» است.
پیگیری تاریخچه انکشاف خُرده گفتمان «جهش فرهنگی» نشان میدهد که مواجهه نوین با مفهوم «پروفشن» و «پروفشنگرایی» به اوایل سال ۱۳۸۰ برمیگردد که مجله «داور و درمان» زیر نظر آقای مهدی جمالی بحری یکی از اعضای گروه حامیان تأسیس انجمن اصلی منتشر میشد و سردبیر و ناشر آن بعدها کتاب دستورنامه رابرت را ترجمه کرد.
هنگامی که به برکت ظهور اینترنت، امکان دسترسی به اقیانوس بیپایان اطلاعات الکترونیکی برای سردبیر مجله «دارو و درمان» فراهم شد، نخستین مفهومی که توجه وی را جلب کرد مفهوم «پروفشن» و «پروفشنگرایی پزشکی» بود. و از همان زمان، یکی از خطوط راهبردی که در مجله «دارو و درمان» و در سایر نشریات تخصصی که زیر نظر مترجم دستورنامه رابرت منتشر میشدند، پیگیری شد، معرفی این دو مفهوم به مسئولان انجمنهای جامعه پزشکی و پیراپزشکی بود که بنا به ماهیت فعالیتشانب، «پروفشن» محسوب میشوند و «پروفشنگرایی» نیز در واقع گفتمانی است که به این فعالیت معنای متعالی میبخشد.
تاریخچه پروفشگرایی در کتابی با عنوان «سه قطعنامه درباره پروفشنگرایی» که به زودی در چارچوب «تجربه یک جهش فرهنگی» و از سوی دفتر کارگاههای آموزش دستورنامه رابرت (دفتر کادرها) منتشر خواهد شد، تحلیل و روایت میشود. این تاریخچه بسیار غنی است و تأسیس انجمن اصلی به مثابه پروفشن اصلی نیز در واقع ثمره بیش از دو دهه تلاش برای معرفی «پروفشن» و «پروفشنگرایی» در ایران معاصر است.
با این همه، نوشتهای که در ادامه تقدیم میشود، به مناسبت نزدیک شدن ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، جهاردهمین سالروز آغااز فعالیت دفتر کارگاههای آموزش دستورنامه رابرت و نیز، روز برگزاری نخستین نشست اجلاس بنیانگذران انجمن اصلی. میکوشد جنبههایی از معنا و مفهوم پروفشن را برای خوانندگان تشریح کند:
ساعت ۷ بامداد روز یکشنبه ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۹۱ نخستین نشستِ نخستین «کارگاه آموزش دستورنامه رابرت» با عنوان «هماندیشی عرف پارلمانی»، با میزبانی آقای مهندس محمد عطاردیان بنیانگذار کانون عالی انجمنهای صنفی کارفرمایی ایران در سالن هیئت مدیره انجمن شرکتهای ساختمانی تهران برگزار شد. در ۴۹ نشست آن کارگاه ۱۲ نفر از فعالان اجتماعی پروفشنال [2] که از مدتها قبل در جریان ترجمه کتاب دستورنامه رابرت به فارسی قرار گرفته بودند و مترجم کتاب را میشناختند، حضور مییافتند تا ضمن آشنایی با قواعد دموکراسی که در کتاب دسترنامه رابرت تشریح شده است، در مورد بهترین روشهای ترویج این قواعد در فرهنگ ایران معاصر، هماندیسی و همکاری کنند.
بعدها، روز ۱۷ اردیبهشت ماه هر سال، به عنوان روز تأسیس دفتر «کارگاههای آموزش دستورنامه رابرت» (کادرها) و آغاز «جهش فرهنگی» معرفی شد و در پنجمین سالگرد تأسیس دفتر کادرها مراسم جشنی با حضور حدود ۸۰ نفر از فعالان اجتماعی برگزار شد.
با توجه به همین سوابق بود که کمیته مسئول برگزاری نخستین نشست بنیانگذاران انجمن اصلی در آخرین بررسیهای خود این پیشنهاد را به تصویب رساند که روز سهشنبه ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ نخستین نشست بنیانگذاران انجمن اصلی در دفتر کادرها برگزار شود.
این که روز ۱۷ اردیبهشت به یک روز به یادماندنی تبدیل خواهد شد یا نه، بستگی به تعهد و تلاش آن گروه از فعالان اجتماعی پروفشنگرا دارد که با قواعد مندرج در کتاب دستورنامه رابرت به عنوان «قواعد دموکراسی» آشنا شدهاند و خود را متعهد میدانند این قواعد را بیاموزند، و مهارت گروهی خود را برای تأسیس انواع جوامع مدرن بر اساس این قواعد ارتقا بخشند و بکوشند در چارچوب سازمانهای دموکراتیکی که تأسیس خواهند کرد، نسبت به بازآفرینی سراپای نظام اجتماعی اقدام کنند. انجمن اصلی، قرار است به مثابه یک سازمان «پروفشنال»، فرایند بازسازی اجتماعی در پرتو علم حقوق پارلمانی و در چارچوب قواعد دموکراسی (قانون عام پارلمانی) را مدیریت کند.
نوشتهای که در پی میآید، نخستین نوشته از سلسله یادداشتهایی است که به منظور فراهمسازی شرایط برگزاری نخستین نشست بنیانگذاران انجمن اصلی به مثابه پروفشن اصلی، تقدیم علاقمندان میشود:
اعضای گروه حامیان تأسیس حزب «صدای فرهنگیان»، به توصیه آقای جمشید ایرانی رئیس کمیسیون حقوقی خانه احزاب، عصر روز پنجشنبه ۱۴ دی ماه ۱۴۰۳در دفتر کارگاههای آموزش دستورنامه رابرت (قواعد دموکراسی) حضور یافتند تا با این قواعد آشنا شوند.
مربی قواعد دموکراسی، بعد از معرفی اجمالی این قواعد، به حاضران یادآوری کرد که این قواعد مثل قواعد بازی والیبال، یک مهارت گروهی است و کسب مهارت گروهی در زمینه تصمیمگیری جمعی دموکراتیک، مستلرم تمرینهای مکرر و مستمر گروهی خواهد بود.
وی در ادامه توصیه کرد اگر تمام حاضران موافق باشند، نشست گروه حامیان تأسیس حزب «صدای فرهنگیان»، به صورت آزمایشی و به عنوان نمونه، در چارچوب این قواعد دعوت به دستور و اداره شود و در پایان این آزمون، اعضای حاضر تصمیم بگیرند که آیا تمایل دارند نشستهای آنان در چارچوب این قواعد اداره شود؟
بعد از موافقت اعضای حاضر، نخستین نشست گروه حامیان تأسیس حزب صدای فرهنگیان» با مدیریت مربی قواعد دموکراسی، دعوت به دستور شد.
گزارشی که در ادامه میآید، به اختصار توضیح میدهد که در این نشست چه گذشت و حاضران در این جلسه در پایان این نشست چه تصمیمی در مورد ادامه همکاری با دفتر کادرها گرفتند:
در سومین نشست هسته اولیه گروه حامیان تأسیس کنفدراسیون «ان،جی،اوِ»های توسعهگرا که شامگاه پنجشنبه ۱۳ دی ماه ۱۴۰۳ در دفتر کادرها برگزار شد، عوامل ناکارآمدی «ان.جی.او»های ایران، به طور کلی، و به ویژه، «ان.جی.او»هایی که هدف خود را تلاش برای توسعه پایدار ایران تعیین کردهاند، مورد بررسی قرار گرفت.
از منظر «جهش فرهنگی»، یکی از عوامل ناکارآمدی انواع جوامع مردم خودقانونگذار، و از جمله انجیاوهای ایرانی که میتوان نسبت به رفع آن اقدامات مؤثری انجام داد، ناآشنایی بنیانگذاران و دستدرکاران این سازمانها با قواعد دموکراسی است. در نتیجه، یکی از نخستین وظایف هسته اولیه گروه حامیان تأسیس کنفدراسیون «ان.جی.او»های توسعهگرای ایران این است که با رهبران منتخب «ان.جی.او»ها تماس گرفته شود و نسبت به معرفی سواد دموکراسی به آنان به نحوی اقدام شود تا تشویق شوند به عنوان یکی از اعضای گروه حامیان تأسیس کنفدارسیون ان.جی.اوهای توسعهگرا، در روند تأسیس این کنفدراسیون مشارکت کنند و در جریان همین مشارکت، در عمل، با قواعد دموکراسی آشنا شوند. بعد از آن چه اتفاقی رخ خواهد داد. این نوشته به همین موضوع میپردازد و نشان میدهد چرا گروه حامیان تأسیس کنفدراسیون ان.جی.اوهای توسعهگرا، پس از درک قواعد دموکراسی به مثابه یک منظومه حقوقی پیچیده باید نسبت به تدوین «مانیفست توسعه ایران» اقدام کند و بعد از این مرحله است که میتوان نسبت به تأسیس این کنفدراسیون اقدام مؤثر انجام داد.
در سی و یکمین نشست اجلاس مؤسس «انجمن گسترش سواد دموکراسی» که عصر روز پنجشنبه ۱۳ دی ۱۴۰۳ به صورت حضوری در دفتر کادرگاههای آموزش دستورنامه رابرت (دفتر کادرها) تشکیل شد، موضوع تأسیس «مدرسه سواد دموکراسی» مورد بررسی قرار گرفت و سوابق فعالیتهای انجام گرفته در این زمینه تشریح شد.
خاطر نشان میشود «انجمن گسترش سواد دموکراسی» به همت آقای جمشید ایرانی رئیس کمیسیون حقوقی خانه احزاب و دبیرکل حزب فرزندان ایران و با همکاری خانم روژیا وثوقی به عنوان هسته اولیه گروه حامیان تأسیس این انجمن، فعالیت خود را از روز پنجشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۳ آغاز کرد و در حال حاضر، گروه حامیان تأسیس این انجمن متشکل از ۲۵ نفر فعالان اجتماعی است که نشستهای هفتتگی خود را در دفتر کادرها برگزار میکنند تا در جریان تأسیس این انجمن، با قواعد دستورنامه رابرت (سواد دموکراسی) نیز آشنا شوند و این قواعد را به صورت گروهی تمرین کنند.
در نشستهای اخیر اجلاس مؤسس انجمن گسترش سواد دموکراسی، موضوع «مسئولان» این انجمن، مورد بررسی قرار گرفته است و در همین زمینه، این مسئله مورد توجه قرار گرفته که: «فعالیت» انجمن چه میتواند و چه باید باشد؟ و برای اجرای این «فعالیت» انجمن باید که کارهای مشخصی را انجام دهد و برای مدیریت هر یک از این فرایند، به چه مسئولانی و با چه توانمندیها نیاز خواهد داشت.
در سی و یکمین نشست اجلاس مؤسس انجمن گسترش سواد دموکراسی، این نکته مورد توجه قرار گرفت که پارلمانتاریها (یا کادرهای دموکراسی)، خودشان را «پروفشن» تلقی میکنند. به همین خاطر، در بخش پایانی این نشست، به صورت اجمالی، معنا و مفهوم «پروفشن»، تاریخچه آن در جهان و در ایران مورد بررسی قرار گرفت. علاقمندان به این موضوع، میتوانند به فایل صوتی سی و یکمین نشست اجلاس مؤسس انجمن گسترش سواد دموکراسی در لینک زیر مراجعه کنند.
http://www.kadrha.com/spip.php?article353&var_mode=calcul
با این همه، بخش اصلی سی و یکمین نشست انجمن گسترش سواد دموکراسی، موضوع «مدرسه سواد دموکراسی» را مورد بررسی قرار داد. این نوشته، در ادامه به همین موضوع میپردازد:
به نظر میرسد، انجمن در دست تأسیس «گسترش سواد دموکراسی» در ۳۰ امین نشست هفتگی خود که ساعت ۵ بعد از ظهر روز پنجشنبه ۶ دی ۱۴۰۳ به صورت حضوری در دفتر کارگاههای آموزش دستورنامه رابرت (کادرها) برگزار شد، وارد مرحله تازهای از حیات سازمانی خود شده باشد. این مرحله از فعالیت این انجمن چه ویژگیهایی دارد؟ بنیانگذاران این انجمن در دست تأسیس در این مرحله با چه وظایفی مواجه خواهند شد؟ و فعالان اجتماعی پروفشنال که ترویج قواعد نسبتاً پیچیده دموکراسی و کسب و ارتقای مهارت بازی گروهی در چارچوب این قواعد را پیششرط برساختن دموکراسی حقیقی میدانند، در قبال این جریان چه مسئولیتهایی بر عهده دارند؟ نوشتهای که در ادامه میآید، به اختصار به همین مسائل میپردازد:
fa
اخبار ساخت جوامع طراز نوین
?