بخش 20: تنفس

تنفس يك وقفه كوتاه، معمولاً چند دقيقه‌اي در روند مجمع است كه به نشست خاتمه نمي‌دهد و پس از آن بي‌درنگ كار‌ها دقيقاً از همانجا كه قطعه‌شده بود ادامه مي‌يابد. تنفس، به عنوان نمونه، براي شمارش آراء، كسب اطلاعات، يا براي انجام مشاوره‌ غيررسمي اعلام مي‌شود.
پيشنهاد فوريتي تنفس (يا اعلام تنفس)، پيشنهادي مبني بر آغاز بلافاصله تنفس، وقتي پيشنهاد ديگري در دست بررسي است مطرح مي‌شود.
اگر پيشنهاد تنفس (اعم از اينكه تنفس فوراً آغاز شود يا در زماني در آينده) وقتي مطرح شود كه هيچ موضوعي در دست بررسي نباشد يك پيشنهاد اصلي است، و هشت خصوصيتي كه در ادامه توصيف مي‌شوند در مورد آن كاربرد ندارند. در نتيجه، يك پيشنهاد تنفس فقط هنگامي يك پيشنهاد فوريتي است كه يك موضوع ديگر در دست بررسي باشد؛ و پيشنهاد رفتن به تنفس در زمان آتي فقط وقتي در دستور است كه هيچ موضوعي در دست بررسي نباشد.
هشت خصوصيت زير فقط در مورد پيشنهاد فوريتي تنفس كاربرد دارند.

خصوصيات توصيفي استاندارد

پيشنهاد فوريتي تنفس:
1. از تمام پيشنهادهاي فرعي و ضمني، و از تمام پيشنهادهاي فوريتي به جز پيشنهاد تعويق و پيشنهاد تعيين زمان نشست تعويقيجلو مي‌افتد. از پيشنهاد تعويق و پيشنهاد تتعيين زمان نشست تعويقي عقب مي‌افتد (اما در موردي كه پيشنهادهاي ختم جلسه يا تعيين زماني براي نشست دوباره «غير فوريتي» باشند- يعني، پيشنهاد اصلي باشند- از اين پيشنهادها جلو مي‌افتد؛ نگا ك: به 21 و 22). نيز از هر پيشنهاد ضمني به كاربردني كه ممكن است مطرح شود و بايد پيش از اخذ رأي پيشنهاد تنفس تعيين تكليف شود، عقب مي‌افتد.
2. در مورد هيچ پيشنهادي كاربرد ندارد. پيشنهادهاي اصلاح مي‌تواننددر مورد آن به كار روند. پيشنهاد كفايت مذاكره نيز مي‌تواند در مورد آن به كار رود تا مانع از طرح پيشنهادهاي اصلاحي شود، گرچه در انجمن‌هاي عادي اين چنين وضعيتي به ندرت رخ مي‌دهد. هيچ پيشنهاد فرعي ديگري نمي‌تواند در مورد آن به كار رود.
3. وقتي كس ديگري صحن داشته باشد، خارج از دستور است.
4. بايد حمايت شود.
5. غير قابل‌مذاكره است.
6. راجع به مدت زمان تنفس قابل‌مذاكره است، چنين اصلاحيه‌ها‌يي غير قابل‌مذاكره هستند.
7. به اكثريت آراء نياز دارد.
8. نمي‌تواند مورد تجديد‌نظر قرار بگيرد.

قواعد و توضيح‌هاي بيشتر
اعلام تنفس وقتي در برنامه يا اجندا مقرر شده باشد. اگر يك تنفس در برنامه يا اجندا‌ي مصوب يك كنوانسيون يا نشست‌ ديگر مقرر شده باشد، رئيس، بدون اقدام ديگري از سوي مجمع، وقتي زمان مقرر فرا برسد مسأله را اعلام مي‌كند و خاطر نشان مي‌سازد كه مجمع در تنفس است. اگر رئيس تنفس از پيش برنامه‌ريزي شده را اعلام نكند يك عضو مي‌تواند اخطار برنامه‌اي بدهد (18)، و به اين وسيله اعلام تنفس را درخواست نمايد.

تعويق زمان تنفس از پيش تعيين شده. زمان تنفس از پيش تعيين شده، اگر هنگامي كه آن زمان رسيد و مجمع تمايلي به تنفس نداشت، مي‌تواند با دو سوم آراء به تعويق بيافتد. در مورد اخير، با تنفس درست مانند ساير دستور روزها عمل مي‌شود كه قرار است به دست گرفته شوند، و تنفس از پيش تعيين شده مي‌تواند طبق هر يك از رويه‌هايي كه در صفحه‌ي 215 توصيف شده كنار گذاشته شود.

شكل و نمونه
اين پيشنهاد مي‌توند به اين شكل‌ها مطرح ‌شود: «پيشنهاد مي‌كنم جلسه تا ساعت 2 بعد از ظهر تنفس داشته باشد»؛ يا «ده دقيقه تنفس پيشنهاد مي‌كنم»، يا «تنفس تا دعوت به دستور از سوي رئيس را پيشنهاد مي‌كنم».

اگر چنين پينشهادي مطرح شود، رئيس نتيجه را به شكل زير اعلام مي‌كند:

رئيس: موافقان رأي آوردند و جلسه براي 15 دقيقه متوقف مي‌شود [و در صورت لزوم، با چكش يك ضربه مي‌زند].

در پايان زمان تعيين شده، رئيس توجه مجمع را جلب مي‌كند و مي‌گويد:

رئيس: كنوانسيون (يا نشست) به دستور مي‌رود. مدت تنفس خاتمه يافت. موضوع رأي‌گيري قطعنامه در مورد . . . [يا، اگر تنفس در پي رأي‌گيري در مورد يك موضوع يا يك انتخاب، اما پيش از اعلام نتايج شروع شده باشد، نخستين كاري كه بايد انجام شود، اعلام نتايج رأي‌گيري است].