جدول‌ها

اصل در هر زمان فقط يك موضوع از سال 1581 در پارلمان انگلستان شناخته شد و رسماً به اجرا درآمد. بر اساس اين اصل، يك مجمع تصميم‌گيري در هر زمان بايد فقط يك موضوع را بررسي و تعيين تكليف كند و سپس، موضوع ديگري را به دست بگيرد، يا موضوع در دست بررسي را با اجماع عمومي و به طور موقت كنار بگذارد. اما در جريان رعايت همين اصل بود كه به مرور ضرورت خلق پيشنهادهاي پارلماني ديگر نيز احساس شد. چرا كه بنا به ضرورت، گاهي لازم مي‌شود موضوع اصلي به صورت موقت كنار گذاشته شود و يك پيشنهاد ديگر مورد بررسي قرار بگيرد و بلافاصله موضوع اصلي بار ديگر در مجمع مطرح شود. از اينجاست كه مفهوم پيچيده‌ي نظام رتبه بندي پيشنهادهاي پارلماني مطرح مي‌شود. به اين معنا كه هر دو پيشنهاد پارلماني مفروض نسبت به هم رابطه‌اي دارند كه اگر يكي از آن‌ها، به عنوان موضوع بلافاصله در دست بررسي در مجمع مطرح باشد، پيشنهاد قابل طرح ديگر يا نسبت به آن اولويت خواهد داشت،‌ در نتيجه در دستور و قابل طرح است،‌ و يا اولويت نخواهد داشت، كه در نتيجه خارج از دستور است و نمي‌توان آن را مطرح كرد. به اين ترتيب،‌ تمام 86 پيشنهاد پارلماني - كه 6 خصوصيات توصيفي استاندارد آن‌ها - به صورت بسيار خلاصه در جدولي در اينجا آمده است - نسبت به هم روابطي خواهند داشت كه از يك ديگر جلو مي‌افتند يا نمي‌افتند. اين نسبت‌ها عقلاً قابل استنتاج هستند و بايد اين روابط را با استنتاج عقلي دريافت و با تمرين فراگرفت. براساس همان استنتاج‌ها، مي‌توان دريافت كه 13 پيشنهاد پارلماني نسبت به هم يك نظام رتبه‌بندي را ايجاد مي‌كنند كه روابط ناظر بر اين نظام رتبه‌بندي در نمودار زير نشان داده شده است.

دومين خصوصيت توصيفي استاندارد پيشنهادها نيز كاربرد آن‌ها است. به اين معنا كه يك پيشنهاد پارلماني مشخص در مورد كدام يك از ساير پيشنهادهاي پارلماني ديگر به كاربردني است؟ اين خصوصيت 13 پيشنهادي كه در نظام رتبه‌بندي پيشنهادهاي پارلماني قرار مي‌گيرند، نيز، در نمودار زير نشان داده است: خط سياه ممتمد كاربرد پيشنهادهاي فرعي به پيشنهاد اصلي را نشان داده است. خط سياه نقطه‌‌چين، كاربرد پيشنهاد كميت مذاكره را در مورد ساير پيشنهادهاي به كاربردني نشان داده است. خط ممتد خاكستري، كاربرد پيشنهاد اصلاح را در مورد ساير پيشنهادها نشان داده است. و خط خاكستري نقطه‌چين نيز كاربر پيشنهاد روي‌ميز‌گذاري را در مورد ساير پيشنهادهاي مندرج در نظام رتبه بندي پيشنهادها نشان مي‌دهد.

براي 6 خصوصيت توصيفي استاندارد ديگر پيشنهادهاي پارلماني به جدولي كه اينجا گذاشته شده است مراجعه فرمائيد.

به خاطر داشته باشيد كه تمام قواعد ناظر بر 86 پيشنهاد پارلماني به صورت عقلي استدلال شده‌اند و نيازي به حفظ كردن آن‌ها نيست،‌ بلكه بايد به مرور اين قواعد را بر اساس فلسفه حقوق پارلماني درك كرد و مهارت كار با آن‌ها را با تمرين و ممارست فراگفت.

دفتر كارگاه‌هاي آموزش دستورنامه رابرت براي آموزش همين قواعد نسبتاً پيچيده‌ي بازي دموكراسي راه‌اندازي شده است. اگر خواهان جامعه‌اي مبتني بر حاكميت قانون - به معناي حاكميت اراده‌ي اكثريت در هر جمع و سازمان، همراه با رعايت حقوق متوازن افراد، اقليت‌، و غائبان هستيد - چاره‌اي جز آموختن قواعد قانون دموكراسي و رعايت آن نخواهيد داشت. در غير اين صورت آنچه كه از درون هر جمع و جامعه و انجمني - خواه ناخواه - سر بر خواهد آورد، باند قدرت خواهد بود.

اذعان مي‌شود كه فهم روابط مندرج در نمودار زير نسبتاً دشوار است. اما مربي پارلماني براي توضيح آن‌ها هميشه در خدمت شما خواهد بود: 88911017.

حدود نيمي از حجم كتاب 800 صفحه‌اي دستورنامه رابرت صرف توصيف خصوصيات 86 پيشنهاد تا كنون خلق شده‌ي پارلماني شده است. تمام پيشنهادهاي پارلماني،‌ دست كم 8 خصوصيت مشترك و استاندارد توصيفي دارند كه خلاصه بسيار فشرده‌ي اين خصوصيات در دو جدول در بخش پاياني كتاب آمده است. همانطور كه اشيا با خصوصياتي مثل رنگ، حجم، وزن، نرمي يا زبري و از اين قبيل خصوصيات شناخته مي‌شوند، پيشنهادهاي پارلماني را نيز با اين 8 خصوصيت مي‌توان شناخت و قواعد ناظر بر آن‌ها را درك كرد. در قسمتي از بخش هفتم كتاب دستورنامه رابرت خصوصيات هشتگانه توصيفي و استاندارد پيشنهادهاي پارلماني به شرح زير تعريف شده است:

خصوصيات توصيفي استاندارد يك پيشنهاد عبارتند از:

1 - از كدام پيشنهادها، اگر بيافتد، جلو مي‌افتد (يعني، كدام پيشنهادها مي‌توانند در دست بررسي باشند بدون آنكه سبب شوند اين پيشنهاد خارج از دستور شود)؛ نيز، از كدام پيشنهادها عقب مي‌افتد (يعني، كدام پيشنهادها مي‌توانند مطرح شده و مورد بررسي قرار بگيرند در حاليكه اين پيشنهاد در دست بررسي است). (پيشنهاد اصلي، با پائين‌ترين رتبه،‌ از هيچ پيشنهادي جلو نمي‌افتد و از تمام پيشنهادهاي فرعي، تمام پيشنهادهاي فوريتي، و تمام پيشنهادهاي ضمني به كار بردني عقب مي‌افتد).
 2 - در مورد كدام پيشنهادها و براي كدام وضعيت‌ها به ‌كار بردني است؛ نيز، كدام پيشنهادها، به ويژه كدام پيشنهادهاي فرعي، اگر باشند، براي اين پيشنهاد ‌كاربرد دارند. (پيشنهاد اصلي براي هيچ پيشنهاد ديگري به كار بردني نيست؛ و تمام پيشنهادهاي فرعي، و بعضي از پيشنهادهاي ضمني تحت شرايط متنوع، براي آن ‌كاربرد دارند).
 3 - آيا وقتي كس ديگري صحن دارد اين پيشنهاد طبق دستور است. (يك پيشنهاد اصلي نيست).
 4 - آيا به حمايت نياز دارد. (يك پيشنهاد اصلي نياز دارد. هرجا در اين كتاب گفته شود كه يك پيشنهاد خاص «بايد» حمايت شود، يا به حمايت «نياز» به حمايت دارد، معناي دقيق آن همان است كه در صفحه‌ي 36-34 توصيف شده است، و وقتي كه پيشنهاد از سوي كميته يا بورد مطرح شود به اين الزام نياز نيست).
 5 - آيا قابل‌مذاكره است- يعني، آيا وقتي بلافاصله در دست بررسي، مذاكره در مورد امتياز‌هاي آن مجاز است. (در مورد يك پيشنهاد اصلي مجاز است).
 6 - آيا قابل‌اصلاح است. (يك پيشنهاد اصلي هست).
 7 - براي تصويبش به چه آرائي نياز دارد. (يك پيشنهاد اصلي به اكثريت آراء نياز دارد، به جز موردي كه در صفحه‌ي 99-98 آمده است).
 8 - آيا مي‌تواند مورد تجديد نظر قرار بگيرد. (يك پيشنهاد اصلي مي‌تواند).

در جدول زير فشرده قواعد مربوط به خصوصيات مندرج در بندهاي 3 تا 8 فوق نشان داده شده است. خصوصيات مندرج در بندهاي 1 و 2 نيز در جدول ديگري در اينجا ارايه شده است.

دفتر كادرها در نظر دارد به زودي الكتروتالارهايي براي بحث در مورد قواعد دستورنامه رابرت راه‌اندازي كند. تا آن زمان اگر پرسشي در مورد اين قواعد داشتيد،‌ از طريق تلفن شماره 88911017 با مربي پارلماني تماس بگيريد.