بخش ۴۲ - قواعد ناظر بر تخصیص صحن
تأیید یک عضو
تخصیص صحن وقتی بیش از یک نفر کسب صحن کنند
قطع نطق عضوی که تخصیص صحن شده
بخش ۴۳ - قواعد ناظر بر مذاکره
خلاصه رویههای لازم برای مناظره
مدت و تعداد نطق
تعدیل محدودیتهای عام مذاکره
نزاکت در مذاکره
قاعده مخالف مشارکت رئیس در مذاکره
مواردی که بحث مختصر خارج از مذاکره را توحیه میکند
قواعد ناظر بر قابلمذاکره بودن پیشنهادها
بخش ۴۳ از فصل دوازدهم کتاب دستور نامه رابرت قواعد و رویههای انجام مذاکره در مجامع مشورتی را توصیف کرده است. ترجمهی این بخش از کتاب با ذکر چند نکته در ادامه تقدیم میشود:
این ترجمه از ویرایش دهم کتاب انجام شده که در سال ۲۰۰۰ در ایالت متحد آمریکا منتشر شده است. اما در حال حاضر یازدهمین ویرایش این کتاب که در سال ۲۰۱۱ منتشر شده است باید از سوی سازمانها به عنوان مرجع پارلمانی انتخاب شود. در ویرایش یازدهم چند بخش اضافه شده که به مسائل مستحدثه درحقوق پارلمانی - از جمله قواعد ناظر بر الکترومجامع - پاسخ داده است.
در حالیکه ترجمهی این کتاب سالها پیش تمام شده بود، و همان زمان از طریق وبسایتهای متعددی در اختیار علاقمندان قرار گرفت، آماده سازی کتاب برای چاپ، و به ویژه نمایهسازی و ارجاعات درونمتنی آن روی زمین مانده بود که به همت آقای پرهام رضایی از روی زمین برداشته شده و کتاب با سرعت برای نشر نهایی کاغذی و الکترونیکی آماده میشود.
متأسفانه شماره صفحاتی که در این متن به آنها ارجاع شده مربوط به صفحات متن اصلی به زبان انگلیسی است و برای خواننده - به جای کمک - اسباب دردسر خواهد بود. برخی از شمارهها نیز به سایر بخشهای کتاب ارجاع میدهند و برای فهم مطالب لازم است مطالب ارجاع شده در صفحات و بخشهای دیگر کتاب را حتماً خواند.
برای قرائت سایر بخشهای کتاب به صفحهی فهرست مطالب کتاب در اینجا مراجعه کنید.
برخی از پر مصرفترین قواعد کتاب دستورنامه رابرت به زبان سادهتر در خلاصهی این کتاب تشریح شده است. برای خواندن خلاصه دستورنامه رابرت میتوانید به اینجا مراجعه کنید.
هر سؤالی در مورد دستورنامه رابرت و کارگاههای آموزش این قواعد داشتید، با دفتر کارگاههای آموزش دستورنامه رابرت (دفتر کادرها) تماس بگیرید.
و اما ترجمهی بخش ۴۳ کتاب:
اگر در جریان مذاکره، چند نفر از اعضای مجمع، با هم دست بلند کنند و نوبت بخواهند چه میکنیم؟ معمولاً به رئیس جلسه اختیار داده میشود که به یک نفر از میان آنان نوبت بدهد. اما رئیس بر مبنای چه قاعدهای یک نفر را انتخاب میکند؟ قاعدهای وجود ندارد و در نتیجه، رئیس مجبور میشود به تشخیص خودش یک نفر را به صورت دلبخواهی انتخاب کند و به او نوبت بدهد. اما، استبداد یعنی همین! و شما فقط هنگامی عمق این استبداد را درک میکنید که دریابید در نظام حقوق پارلمانی، در هر لحظه از پراکتیس پارلمانی، فقط یک نفر از میان کسانی که به صورت همزمان کسب صحن کرده باشند حق انحصاری شنیده شدن را کسب خواهند کرد و رئپیس جلسه، به عنوان یک قاضی بیطرف، جز تأیید این حق وظیفه دیگری ندارد. در قانون عرفی پارلمانی این فرایند را «کسب صحن» و «تخصیص صحن» مینامند که هیچ ارتباطی با نوبت دادن و نوبت گرفتن ندارد. بخش ۴۲ از فصل یازدهم کتاب دستورنامه رابرت به همین موضوع اختصاص داده شده است. ترجمه این بخش از کتاب در ادامه تقدیم میشود.
تأکید میشود که درک دقیق قواعد مندرج در این بخش از کتاب - و به ویژه، کاربرد درست آنها در جریان عمل - مستلزم آشنایی با کل قواعد این نظام است و از خوانندگان محترم جداً تقاضا میشود که این قواعد را بدون توجه به مجموعهی قواعدی که به این نظام انعطافپذیری حیرتانگیری میبخشد، به کار نبرند و به بدآموزی نسبت به این قواعد دامن نزنند.
در مورد کتاب دستورنامه رابرت و ترجمه و انتشار آن به زبان فارسی و طرز آموزش و کاربرد این قواعد، مطالب زیادی در همین وب سایت منتشر شده است که از تکرار آنها در اینجا خود داری میشود. برای آشنایی با بخشهای مختلف این وب سایت به صفحهی پذیرش مراجعه کنید و راهنمای مندرج در ستون وسط آن صفحه را بخوانید. و اما ترجمه این بخش از کتاب:
fa دستورنامه رابرت - ويرايش دهم فصل دوازدهم: تخصیص صحن؛ مذلکره ?