در چهاردهمین نشست بنیان‌گذاران «سازمان حامیان تأسیس انجمن‌های طراز نوین شهر و روستا» که ساعت ۲۰ روز شنبه ۲۰ بهمن ماه ۱۴۰۳ به صورت الکترونیکی دعوت به دستور شد، این پیشنهاد به تصویب رسید که با همکاری «انجمن گسترش سواد دموکراسی»، یک کارگاه آموزش قواعد دستورنامه رابرت بر اساس «۳۰۰ سئوال آموزشی»، به صورت الکترونیکی برگزار شود تا تمام علاقمندانی که مایلند با قواعد اولیه دموکراسی آشنا شوند، بتوانند در آن کارگاه حضور یابند.

خاطر نشان می‌شود یکی از شرایط عضویت در «سازمان حامیان تأسیس انجمن‌های طراز نوین شهر و روستا» و «انجمن گسترش سواد دموکراسی» این است که داوطلبان عضویت در این دو سازمان، آزمون «۳۰۰ سئوال آموزشی» را با موفقیت طی کرده باشند.

منظور از «۳۰۰ سئوال آموزشی» سندی است مرکب از ۳۰۰ سئوال چند گزینه‌ای که براساس مطالب عمومی و غیرتخصصی کتاب دستورنامه رابرت (قواعد دموکراسی) تنظیم شده است و شرط موفقیت در آزمون این کارگاه آموزشی این است که شرکت کنندگان در کارگاه ـ دست کم ـ به ۷۰ سئوال از ۱۰۰ سئوالی که از بین ۳۰۰ سئوال انتخاب خواهد شد، پاسخ درست بدهند.

هرچند بهترین روش آشنایی با سواد دموکراسی شرکت مکرر در مجامعی است که طبق این قواعد اداره می‌شوند، با این همه، کارگاه ۳۰۰ ستوال آموزشی فرصت مناسبی در اختیارفعالان سیاسی اجتماعی قرار خواهد داد، تا در سطح تئوریک و از منظر علم حقوق، با مبانی حقوقی قواعد دمکراسی آشنا شوند.

در چهاردهمین نشست سازمان حامیان تأسیس انجمن‌های طراز نوین شهر و روستا، خانم روژیا وثوقی، دبیر انجمن گسترش سواد دموکراسی، مسئولیت برگزاری این کارگاه آموزشی را بر عهده گرفت. به این ترتیب، طی چند روز آینده، اطلاعیه فراخوان شرکت در این کارگاه، به صورت عمومی و خصوصی، منتشر خواهد شد.

آنچه در ادامه تقدیم می‌شود، گزارش مشروح چهاردهمین نشست سازمان حامیان تأسیس انجمن‌های طراز نوین شهر و روستاست که این پیشنهاد را مورد بررسی قرار داد و تصویب کرد:

در ششمین نشست هسته اولیه گروه حامیان تأسیس «کنفدراسیون ان‌جی‌او‌های توسعه‌گرا» که ساعت ۲۰ روز پنحشنبه ۴ بهمن ۱۴۰۳ با حضور یک عضو جدید (آقای عبدالله مرادی) در دفتر کارگاه های آموزش دستورنامه رابرت (قواعد دموکراسی) برگزار شد، بیانیه تأسیس «گروه حامیانِ» تأسیس این کنفدارسیون به تصویب رسید و قرار شد هر یک از اعضای هسته اولیه گروه حامیان، متن این بیانیه را همراه با دعوتنامه‌ای که مفاد اصلی آن به تصویب گروه رسیده است، برای فعالان اجتماعی پروفشنال که از ایده اتحاد ان‌جی‌او‌های توسعه‌گرا در چارچوب «قواعد دموکراسی» (دستورنامه رابرت) حمایت خواهند کرد، ارسال کنند.

خاطر نشان می‌کند ایده تأسیس کنفدراسیون ان‌‌جی‌او‌های توسعه‌گرا (نام موقت) براساس قواعد دموکراسی، بر این مفروضات بنا شده است که:
۱. در روند تأسیس «گروه حامیان» این کنفدارسیون و تدوین و تصویب اسناد مورد نیاز، اعضای این گروه با قواعد نسبتاً پیچیده سواد دموکراسی آشنا‌تر خواهند شد؛
۲. در پرتو آشنایی عمیق‌تر اعضای گروه حامیان با قواعد دموکراسی، رویکرد آنان نسبت به موانع توسعه در کشور، به صورت بنیادین متحول خواهد شد و اهمیت ترویج قواعد دموکراسی و ساختن جوامع مردم خودقانون‌گذار را به عنوان پیش‌شرط ضروری برای توسعه‌پایدار بهتر درک خواهند کرد؛
۳. این افراد قادر خواهند شد به مرور اعضای ان‌جی‌او‌های مبتوع خود را نسبت به فراگیری قواعد دموکراسی تشویق و ترغیب کنند؛
۴. و در مرحله بعد، ان‌جی‌او‌های توسعه‌گرا، نسبت به بازآفرینی فرهنگ‌سازمانی خود در پرتو قواعد دموکراسی اقدام خواهند کرد؛
۵. و تازه در آن مرحله است که قادر خواهند شد نمایندگان خود را برای برگزاری اجلاس بنیان‌گذاران کنفدارسیون ان‌جی‌او‌های توسعه‌گرا بر اساس قواعد دموکراسی انتخاب و اعزام کنند تا اساسنامه، مانیفست، برنامه استراتژیک و دستور شرف اعضای خود را براساس قواعد دموکراسی تدوین و تصویب کنند.
۶. انتظار می‌رود این گروه از ان‌جی‌او‌های توسعه‌گرا قادر خواهند شد به درک مشترک از اصلی‌ترین مانع توسعه‌ پایدار دست یابند که از طریق آموزش و کسب مهارت قابل رفع است.

با عنایت به نکات فوق‌، به نظر می‌رسد بیانیه تشکیل «گروه حامیان تأسیس کنفدراسیون ان‌جی‌او‌های توسعه‌گرا»‌ ارزش آن را داشته باشد که به این وسیله در اختیار افکار عمومی قرار بگیرد. متن این بیانیه:

به نظر می‌رسد یکی از جلوه‌های تحولات عمیق در مناسبات اجتماعی در ایران معاصر، تحولاتی است که در سطح محلات ظهور و بروز یافته است.

میان ‌سالانی که زندگی در محلات قدیمی، به ویژه در شهرهای کوچک را تجربه کرده‌اند، به صورت شهودی درک می‌کنند که مناسبات موجود بین ساکنان محلات امروزی، به ویژه در کلان‌شهر‌ها، تا چه اندازه تغییر کرده است.

در حالی که، به عنوان نمونه، کسب اخبار و اطلاعات در جوامع سنتی مستلزم برقراری ارتباط چهره به چهر بود، در دنیای مدرن، رادیو، تلویزیون، و این‌روزها گوشی تلفن همراه، تقریباً‌ تمام اطلاعات و اخبار مورد نیاز را در اختیار افراد قرار می‌دهند.

به عنوان یک نمونه جدید‌تر، در حالی که خرید کالاهای مورد نیاز مستلزم رفتن به بازارچه محله بود، این روز‌ها خرید‌های آنلاین این حد از روابط بین اهالی محل را هم غیرضروری ساخته است.

به این ترتیب، مجموعه‌ای از تحولات اجتماعی سبب شده است که گاهی حتی ساکنان یک مجتمع مسکونی از دیدار هم محروم بمانند.

هدف این نوشته مختصر، تحلیل جامعه‌شناختی تحولاتی نیست که زندگی در محلات، در گذار از سنت به مدرنیته، تجربه کرده‌اند. مسئله این است که آیا می‌شود به جای مناسبات سنتی در محلات که محصول روندهای خود به خودی زندگی بودند و به صورت فعلی در آمده‌اند، نوع دیگری از زندگی محلی را به صورت آگاهانه سازمان داد؟

ایده تأسیس «انجمن‌های محلی توسعه‌پایدار بر اساس قواعد دمکراسی» پاسخی است به این نیازکه مراحل آزمایشی خود را طی می‌کنند.

بر اساس این طرح، اهالی هر محله، به صورت داوطلبانه و آگاهانه، در یک فضای عمومی دور هم جمع می‌شوند و با حفط حریم خصوص افراد و احترام به استقلال خانواده‌ها، در چارچوب قواعد عقلی مورد توافق، در مورد ارتقای کیفیت زندگی اعضای انجمن محلی با هم همکاری خواهند کرد.

بدیهی است بین این نوع از انجمن‌های محلی که هدفشان ارایه خدمات به اعضای انجمن است،‌ با حکومت‌های محلی که در باره مشاعات محله تصمیم می‌گیرند، و تصمیماتشان برای اهالی محل حکوم قانون خواهد داشت،‌ و در نتیجه، تمام
اهالی محل، خواسته یا ناخواسته، عضو آن محسوب می‌شوند. تفاوت حقوقی وجود دارد.

در حالی که هدف اعلام شده «سازمان حامیان تأسیس انجمن‌های طراز نوین شهر و روستا» تسهیل و تسریع روند تشکیل حکومت‌های محلی بر اساس قواعد دموکراسی در سطح کشور است، انجمن خانه مانا می‌تواند همین نقش را در امر تشکیل انجمن‌های توسعه‌ پایدار محلات ایفا کند.

گزارشی که در ادامه تقدیم می‌شود، دستاوردهای انجمن خانه مانا را در این زمینه توصیف می‌کند:

سی و پنجمین دفتر «خاطرات زیرخاکی»، ویژه دی‌ ماه ۱۴۰۳، با پیشگفتاری با عنوان «انجمن اصلی؛ پروفشن اصلی» در ۲۸۲ صفحه منتشر شد. نخستین بند این پیشگفتار در ادامه نقل می‌شود:

مرور تاریخچه تدارک تأسیس انجمن اصلی نشان می‌دهد که هرچند «ارتقای پروفشن‌گرایی در شبه‌پروفشن‌های دولتی » از همان نخستین روزهای آغازین روند تدارک تأسیس این انجمن یکی از هدف‌های ضمنی گروه حامیان تأسیس این انجمن بوده است، اما مجموعه‌ای از تجربه‌های «جهش فرهنگی» سبب شد تا به مرور این گرایش بیش از پیش نیرومندتر شود به نحوی که می‌توان گفت، در طول دی ماه ۱۴۰۳، هدف سه‌گانه اعلام شده‌ی انجمن اصلی در جمله‌ای متبلور شد که عنوان پیشگفتار این دفتر «خاطرات زیرخاکی» است: انجمن اصلی؛ پروفشن اصلی. «پروفشن‌» چیست؟ انجمن اصلی با «پروفشن» چه رابطه‌ای داشته است و دارد ؟ پروفشن «اصلی» به چه معناست؟ و انجمن اصلی به مثابه پروفشن اصلی چه معنایی خواهد داشت؟ و از این‌ها مهم‌تر، کدام عوامل اجتماعی سبب شد که انجمن اصلی به مثابه «پروفشن اصلی» بنیان‌گذاری ‌شود؟ و «پروفشن اصلی» قرار است در آینده ایران چه نقشی ایفا کند؟ و در ایفای این نقش، اعضای انجمن اصلی، به عنوان کادرهای دموکراسی چه وظایفی بر عهده خواهند گرفت؟ نوشته‌ای که در ادامه تقدیم می‌شود به همین پرسش‌ها می‌پردازد. اما پیش از آن،‌ ذکر این نکته ضروری است که طبق معمول، «جهش فرهنگی»، طی دی ماه گذشته و در جریان برگزاری نشست‌های اجلاس بنیان‌گذاران انجمن گسترش سواد دموکراسی، سازمان حامیان تأسیس انجمن‌های طراز نوین شهر و روستا، انجمن خانه مانا، هسته اولیه گروه حامیان کنفدراسیون ان‌جی‌او‌های توسعه‌گرا، گروه حامیان تأسیس حزب صدای فرهنگیان ایران (صفا)، گروه در دست تأسیس «ستاره»، انجمن تخصصی کودک و رسانه، و کمیته برگزاری اجلاس بینان‌گذاران انجمن اصلی، تجربه‌های ارزشمندی در تأسیس انواع جامعه/انجمن/سازمان بر اساس قواعد دموکراسی کسب کرده است که تمام آن‌ها با جزئیات در این دفتر خاطرات زیرخاکی تحلیل و روایت شده است.

مرور فهرست مطالب سی و پنجمین دفتر خاطرات زیرخاکی که در ادامه این مقدمه کوتاه ارایه می‌شود، نشان می‌دهد که چطور سی و پنجمین دفتر این مجموعه نیز، تمام تجربه‌های «جهش فرهنگی» طی دی ماه ۱۴۰۳ را تشریح و تحلیل کرده است، به نحوی که خوانندگان می‌توانند تصویری عینی از روند گسترش مداوم «جهش فرهنگی» را مشاهده کنند.

خاطر نشان می کند: متن پی‌دی‌افی کتاب‌های «کادرها»، که نقش نشریات آموزشی کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت را ایفا می‌کنند، رایگان یا همت عالی است. علاقمندانی که بخواهند بابت دریافت کتاب‌ها و کمک به تداوم «جهش فرهنگی» مبلغی پرداخت کنند، می‌توانند کمک‌های خود را به شماره‌ی حسابی که تقدیم می‌شود واریز کنند.

مبالغ دریافتی زیر نظر هیأت امنای دفتر کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت (کادرها)‌هزینه خواهد شد. سرکار خانم طاهره نقی‌ئی، و آقایان علی‌ اصغر تک‌دهقان، کمال حسینی، شهرام حلاج، عبدالفتاح سلطانی، سهیل فاضلی و علیرضا هاشمی، اعضای هیأت امنا هستند که بر نحوه هزینه‌ کردن کمک‌های مالی دریافتی، طبق اصولی که اعلان خواهد شد، نظارت خواهند کرد و گزارش دخل و خرج وجوه دریافتی را به صورت علنی منتشر خواهند کرد.

علاقه‌مندانی که تمایل دارند کتاب‌های کادرها را دریافت کنند می‌توانند با شماره تلفن‌های ۸۸۹۱۱۰۱۷ و ۰۹۳۵۶۵۲۸۶۱۱ (دفتر کادرها) تماس بگیرند یا پیام بگذارند تا متن الکترونیکی یا کاغذی کتاب به آنان تقدیم شود.

فهرست مطالب سی و چهارمین دفر خاطرات زیرخاکی را در ادامه مرور کنید:

گروه حامیان تأسیس انجمن اصلی (نام موقت) قطعنامه «تعریف پروفشن» را در هیجدهمین نشستِ دوره دوم فعالیت خود که روز سه‌شنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۹ در دفتر کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت برگزار شد، به تصویب رساند.

از آنجا که قرار است نخستین نشست بنیان‌گذاران این انجمن عصر روز سه‌شنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ برگزار شود، و روند دعوت از بنیان‌گذاران نسل اول انجمن اصلی آغاز شده است و قرار است از طریق گفتگو با آنان، پیش‌نویس کد اتیکز (دستور شرف) اعضای انجمن اصلی نیز تدوین شود، ضروری به نظر رسید تا قطعنامه «تعریف پروفشن» به صورت علنی منتشر شود و به این وسیله در اختیار افکار عمومی قرار بگیرد. از همین رو، متن این قطعنامه در ادامه تقدیم می‌شود.

خاطر نشان می‌کند نخستین مرحله از فعالیت گروه حامیان تأسیس انجمن اصلی، با برگزاری نخستین نشست کارگاه هم‌اندیشی عرف پارلمانی در روز یکشنبه ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۹۱ آغاز شد. هدف آن کارگاه، آشنایی با قواعد دموکراسی (تشریح شده در کتاب دستورنامه رابرت) و همفکری و همکاری برای کشف بهترین روش آموزش، تمرین و ترویج این قواعد در فرهنگ ایران بود.

دومین مرحله از فعالیت گروه حامیان تأسیس انجمن اصلی، با این هدف آغاز شد که با دعوت از فعالان اجتماعی پروفشنال (حرفه‌ای) نخستین انجمن ایرانی به مثابه یک سازمان پروفشنال تأسیس شود که هدف آن کمک به بازآفرینی انواع جوامع شبه‌مدرن براساس قواعد دمکراسی است.

قرار است با دعوت از حدود ۵۰ نفر از فعالان سیاسی اجتماعی که طی این مدت با قواعد دموکراسی کم‌وبیش آشنا شده‌اند و متعهدند که در چارچوب همین قواعد دموکراسی، انجمن اصلی را تأسیس کنند و در عین حال فرصت و امکان و اراده لازم برای تأسیس یک سازمان پروفشنال را دارند، دعوت شود تا عصر روز سه‌شنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ در نخستین نشست اجلاس مؤسس این انجمن حضور یابند.

اما متن قطعنامه «تعریف پروفشن»:

در حالی که قرار است عصر روز سه‌شنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ نخستین نشست اجلاس بنیان‌گذاران انجمن اصلی به صورت حضوری برگزار شود ـ البته اگر تحولات عجیب و غریبی که جامعه آبستن آن است طور دیگری رقم نزند ـ لازم است چند سلسله اقدامات مختلف اما به هم مرتبط، به موازات هم صورت پذیرد که یکی از آن‌ها معرفی مفهوم «پروفشن» و «پروفشن‌گرایی» است.

پیگیری تاریخچه انکشاف خُرده‌ گفتمان «جهش فرهنگی» نشان می‌دهد که مواجهه نوین با مفهوم «پروفشن» و «پروفشن‌گرایی» به اوایل سال ۱۳۸۰ برمی‌گردد که مجله «داور و درمان» زیر نظر آقای مهدی جمالی بحری یکی از اعضای گروه حامیان تأسیس انجمن اصلی منتشر می‌شد و سردبیر و ناشر آن بعدها کتاب دستورنامه رابرت را ترجمه کرد.

هنگامی که به برکت ظهور اینترنت، امکان دسترسی به اقیانوس بی‌پایان اطلاعات الکترونیکی برای سردبیر مجله «دارو و درمان» فراهم شد،‌ نخستین مفهومی که توجه وی را جلب کرد مفهوم «پروفشن» و «پروفشن‌گرایی پزشکی» بود. و از همان زمان، یکی از خطوط راهبردی که در مجله «دارو و درمان» و در سایر نشریات تخصصی که زیر نظر مترجم دستورنامه رابرت منتشر می‌شدند، پیگیری شد، معرفی این دو مفهوم به مسئولان انجمن‌های جامعه پزشکی و پیراپزشکی بود که بنا به ماهیت فعالیتشانب، «پروفشن» محسوب می‌شوند و «پروفشن‌گرایی»‌ نیز در واقع گفتمانی است که به این فعالیت معنای متعالی می‌بخشد.

تاریخچه پروفش‌گرایی در کتابی با عنوان «سه قطعنامه درباره پروفشن‌گرایی» که به زودی در چارچوب «تجربه یک جهش فرهنگی» و از سوی دفتر کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت (دفتر کادرها) منتشر خواهد شد،‌ تحلیل و روایت می‌شود. این تاریخچه بسیار غنی است و تأسیس انجمن اصلی به مثابه پروفشن اصلی نیز در واقع ثمره بیش از دو دهه تلاش برای معرفی «پروفشن» و «پروفشن‌گرایی»‌ در ایران معاصر است.

با این همه، نوشته‌ای که در ادامه تقدیم می‌شود، به مناسبت نزدیک شدن ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، جهاردهمین سالروز آغااز فعالیت دفتر کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت و نیز، روز برگزاری نخستین نشست اجلاس بنیان‌گذران انجمن اصلی. می‌کوشد جنبه‌هایی از معنا و مفهوم پروفشن را برای خوانندگان تشریح کند:

ساعت ۷ بامداد روز یکشنبه ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۹۱ نخستین نشستِ نخستین «کارگاه‌ آموزش دستورنامه رابرت» با عنوان «هم‌اندیشی عرف پارلمانی»‌، با میزبانی آقای مهندس محمد عطاردیان بنیان‌گذار کانون عالی انجمن‌های صنفی کارفرمایی ایران در سالن هیئت مدیره انجمن‌ شرکت‌های ساختمانی تهران برگزار شد. در ۴۹ نشست آن کارگاه ۱۲ نفر از فعالان اجتماعی پروفشنال [2] که از مدت‌ها قبل در جریان ترجمه کتاب دستورنامه رابرت به فارسی قرار گرفته بودند و مترجم کتاب را می‌شناختند، حضور می‌یافتند تا ضمن آشنایی با قواعد دموکراسی که در کتاب دسترنامه رابرت تشریح شده است، در مورد بهترین روش‌های ترویج این قواعد در فرهنگ ایران معاصر، هم‌اندیسی و همکاری کنند.

بعدها، روز ۱۷ اردیبهشت ماه هر سال، به عنوان روز تأسیس دفتر «کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت» (کادرها) و آغاز «جهش فرهنگی» معرفی شد و در پنجمین سالگرد تأسیس دفتر کادرها مراسم جشنی با حضور حدود ۸۰ نفر از فعالان اجتماعی برگزار شد.

با توجه به همین سوابق بود که کمیته مسئول برگزاری نخستین نشست بنیان‌گذاران انجمن اصلی در آخرین بررسی‌های خود این پیشنهاد را به تصویب رساند که روز سه‌شنبه ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ نخستین نشست بنیان‌گذاران انجمن اصلی در دفتر کادرها برگزار شود.

این که روز ۱۷ اردیبهشت به یک روز به یادماندنی تبدیل خواهد شد یا نه، بستگی به تعهد و تلاش آن گروه از فعالان اجتماعی پروفشن‌گرا دارد که با قواعد مندرج در کتاب دستورنامه رابرت به عنوان «قواعد دموکراسی»‌ آشنا شده‌اند و خود را متعهد می‌دانند این قواعد را بیاموزند، و مهارت‌ گروهی خود را برای تأسیس انواع جوامع مدرن بر اساس این قواعد ارتقا بخشند و بکوشند در چارچوب سازمان‌های دموکراتیکی که تأسیس خواهند کرد، نسبت به بازآفرینی سراپای نظام اجتماعی اقدام کنند. انجمن اصلی، قرار است به مثابه یک سازمان «پروفشنال»، فرایند بازسازی اجتماعی در پرتو علم حقوق پارلمانی و در چارچوب قواعد دموکراسی (قانون عام پارلمانی) را مدیریت کند.

نوشته‌ای که در پی می‌آید، نخستین نوشته از سلسله یادداشت‌هایی است که به منظور فراهم‌سازی شرایط برگزاری نخستین نشست بنیان‌گذاران انجمن اصلی به مثابه پروفشن اصلی، تقدیم علاقمندان می‌شود:

اعضای گروه حامیان تأسیس حزب «صدای فرهنگیان»، به توصیه آقای جمشید ایرانی رئیس کمیسیون حقوقی خانه احزاب، عصر روز پنجشنبه ۱۴ دی ماه ۱۴۰۳در دفتر کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت (قواعد دموکراسی) حضور یافتند تا با این قواعد آشنا شوند.

مربی قواعد دموکراسی، بعد از معرفی اجمالی این قواعد، به حاضران یادآوری کرد که این قواعد مثل قواعد بازی والیبال، یک مهارت گروهی است و کسب مهارت گروهی در زمینه تصمیم‌گیری جمعی دموکراتیک، مستلرم تمرین‌های مکرر و مستمر گروهی خواهد بود.

وی در ادامه توصیه کرد اگر تمام حاضران موافق باشند، نشست گروه حامیان تأسیس حزب «صدای فرهنگیان»، به صورت آزمایشی و به عنوان نمونه، در چارچوب این قواعد دعوت به دستور و اداره شود و در پایان این آزمون، اعضای حاضر تصمیم بگیرند که آیا تمایل دارند نشست‌های آنان در چارچوب این قواعد اداره شود؟

بعد از موافقت اعضای حاضر، نخستین نشست گروه حامیان تأسیس حزب صدای فرهنگیان» با مدیریت مربی قواعد دموکراسی، دعوت به دستور شد.

گزارشی که در ادامه می‌آید، به اختصار توضیح می‌دهد که در این نشست چه گذشت و حاضران در این جلسه در پایان این نشست چه تصمیمی در مورد ادامه همکاری با دفتر کادرها گرفتند:

در سومین نشست هسته اولیه گروه حامیان تأسیس کنفدراسیون «ان،جی،او‌ِ»های توسعه‌گرا که شامگاه پنجشنبه ۱۳ دی ماه ۱۴۰۳ در دفتر کادرها برگزار شد،‌ عوامل ناکارآمدی «ان‌.جی.او‌»های ایران، به طور کلی،‌ و به ویژه، «ان‌.جی‌.او‌»هایی که هدف خود را تلاش برای توسعه‌ پایدار ایران تعیین کرده‌اند، مورد بررسی قرار گرفت.

از منظر «جهش فرهنگی»، یکی از عوامل ناکارآمدی انواع جوامع مردم خود‌قانون‌گذار، و از جمله ان‌جی‌او‌های ایرانی که می‌توان نسبت به رفع آن اقدامات مؤثری انجام داد،‌ ناآشنایی بنیان‌گذاران و دست‌درکاران این سازمان‌ها با قواعد دموکراسی است. در نتیجه، یکی از نخستین وظایف هسته اولیه گروه حامیان تأسیس کنفدراسیون «ان.جی.او‌»های توسعه‌گرای ایران این است که با رهبران منتخب «ان‌.جی.او»ها تماس گرفته شود و نسبت به معرفی سواد دموکراسی به آنان به نحوی اقدام شود تا تشویق شوند به عنوان یکی از اعضای گروه حامیان تأسیس کنفدارسیون ان.جی.او‌های توسعه‌گرا، در روند تأسیس این کنفدراسیون مشارکت کنند و در جریان همین مشارکت، در عمل، با قواعد دموکراسی آشنا شوند. بعد از آن چه اتفاقی رخ خواهد داد. این نوشته به همین موضوع می‌پردازد و نشان می‌دهد چرا گروه حامیان تأسیس کنفدراسیون ان.جی.او‌های توسعه‌گرا، پس از درک قواعد دموکراسی به مثابه یک منظومه حقوقی پیچیده باید نسبت به تدوین «مانیفست توسعه ایران» اقدام کند و بعد از این مرحله است که می‌توان نسبت به تأسیس این کنفدراسیون اقدام مؤثر انجام داد.

در سی و یکمین نشست اجلاس مؤسس «انجمن گسترش سواد دموکراسی» که عصر روز پنجشنبه ۱۳ دی ۱۴۰۳ به صورت حضوری در دفتر کادرگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت (دفتر کادرها) تشکیل شد، موضوع تأسیس «مدرسه سواد دموکراسی» مورد بررسی قرار گرفت و سوابق فعالیت‌های انجام گرفته در این زمینه تشریح شد.

خاطر نشان می‌شود «انجمن گسترش سواد دموکراسی» به همت آقای جمشید ایرانی رئیس کمیسیون حقوقی خانه احزاب و دبیرکل حزب فرزندان ایران و با همکاری خانم روژیا وثوقی به عنوان هسته اولیه گروه حامیان تأسیس این انجمن، فعالیت خود را از روز پنجشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۳ آغاز کرد و در حال حاضر، گروه حامیان تأسیس این انجمن متشکل از ۲۵ نفر فعالان اجتماعی است که نشست‌های هفتتگی خود را در دفتر کادرها برگزار می‌کنند تا در جریان تأسیس این انجمن، با قواعد دستورنامه رابرت (سواد دموکراسی) نیز آشنا شوند و این قواعد را به صورت گروهی تمرین کنند.

در نشست‌های اخیر اجلاس مؤسس انجمن گسترش سواد دموکراسی، موضوع «مسئولان»‌ این انجمن، مورد بررسی قرار گرفته است و در همین زمینه، این مسئله مورد توجه قرار گرفته که: «فعالیت»‌ انجمن چه می‌تواند و چه باید باشد؟ و برای اجرای این «فعالیت»‌ انجمن باید که کارهای مشخصی را انجام دهد و برای مدیریت هر یک از این فرایند، به چه مسئولانی و با چه توانمندی‌ها نیاز خواهد داشت.

در سی و یکمین نشست اجلاس مؤسس انجمن گسترش سواد دموکراسی، این نکته مورد توجه قرار گرفت که پارلمانتاری‌ها (یا کادرهای دموکراسی)، خودشان را «پروفشن» تلقی می‌کنند. به همین خاطر، در بخش پایانی این نشست، به صورت اجمالی، معنا و مفهوم «پروفشن»، تاریخچه آن در جهان و در ایران مورد بررسی قرار گرفت. علاقمندان به این موضوع، می‌توانند به فایل صوتی سی و یکمین نشست اجلاس مؤسس انجمن گسترش سواد دموکراسی در لینک زیر مراجعه کنند.

http://www.kadrha.com/spip.php?article353&var_mode=calcul

با این همه، بخش اصلی سی و یکمین نشست انجمن گسترش سواد دموکراسی، موضوع «مدرسه سواد دموکراسی» را مورد بررسی قرار داد. این نوشته، در ادامه به همین موضوع می‌پردازد: